Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
108
J ó n:
Skinnastaða-Móri? Þann draug þekki óg ekki, og
þekki ég þó fram undir fjörutín.
Gndda:
Eg kom út í fjós nóttina fyrir Kyndilinessu, því
sú lijálmótta var búin að þroka meir en þrettán
sólar-hringa. Nú, nú; en þegar ég — œ! — þegar óg lvk
upp hurðinni, þá er allt á tjá og tuudri í fjósinu:
kyrnar búuar að slíta sig upp af klöfnuum; standa
þarna buudnar saman á hölunum og alt brotið og
mölvað milli básanna; ljósið sloknar á kolunni, og
fjósið fullt með eldglœringar — fe! En þetta var nú
ekki neitt —
J ó 11:
Já, skrolli liefir irengið á lijá þér, Guddu-ræfill.
G v e u d u r:
Fylgdi þór aldrei sjálfri draugur, amnia míu?
G u d d a
slser G’vend utnn undir:
Æ, æ! Fyrirgéfi þér, illgresið þitt, sá scm vanur
er!
.) ó n:
Nú, áfrani kerlingar-tetur.
(! u d d a:
Nú, nú; rótt í því, að ég er að losa skepnurnar,
veit ég ekki fyrri til, en fjóshurðin frá fjósinu kenmr
fljúgandi inn úr dyrununi, lendir í stoðinui, fer þar í
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
