Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
46
skal syne seg i skotske, engelske og nederlendske
Visetonar, med’ det i nordisk Visemusik ingen
keltisk Innverknad skal vera aa sjaa. So meinte
daa visst dei Lærde fyrr. No ser me, at Hjalmar
Thuren trur mykje paa keltisk Innverknad i
Færøysongen. Det er ymist som tyder paa,
segjer han, at den Sansen for Pentatonik
(Fem-toneskala), som viser seg hjaa Færingane kjem
av keltisk Innverknad; det hev, som me veit,
vori mykje Keltar paa Øyane i gamle Dagar
(irske Munker busette seg der); og Keltane hev
svært mykje bruka Heiltone-Stig i Songen sin.1
Og det er nett paa Süd-Færøyane, der Folke
hev mest keltisk Blod i seg, at ein finn den
reinaste pentatoniske Songen.
Keltane var store Musikdyrkarer; dess meir
trulegt er det, meiner Thuren, at dei hev sett
Merke etter seg i Færøysongen. Det er uvisst
kven som hev Rett; men det som er visst er,
at Færøysongen minner sterkt um den gamle
Vise- og Salmesongen i norske Bygdir.
Kvar m e hev fengi den Syngjemaaten fraa,
det er der vel ingen som hev spurt etter.2
— I alle Nordlandi, Færøyane undantekne,
er mykje av Dansevisune burlkomne med
Dansen. Daa visst er det etter Maaten faa Visur,
1 Døme: c, d, f, g, a, c.
1 Erik Eggen hev vori inne paa desse Spursmaal i
nokre forvitnelege Stykke um «Norsk Salmesong». (Norsk
Toneblad Nr. 12 1911 og 2—3 1912.)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
