Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - III. Promieniowanie i budowa słońca
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
54
wyczerpie się kiedy, a wraz z nią wszystkie smutki i ra-
dości ziemskiego żywota? Położenie rzeczy zdaje się tern
rozpaczliwsze, że ziemi dostaje się tylko jedna z 2300
części promieniowania słonecznego, a dziesięć części całe-
mu układowi planetarnemu z jego księżycami. Promienio-
wanie słońca jest tak silne, że każdy gram masy słone-
cznej traci rocznie dwie kalorye. Gdyby zatem słońce posia-
dało ciepło właściwe wody, która pod tym względem większość
ciał prześciga, to temperatura słońca spadałaby co rok o dwa
stopnie. A że temperaturę słońca w jego częściach najzewnę-
trzniejszych obliczono na 6000—7000°, to już w history-
cznych czasach słońce musiałoby było zupełnie wyziębnąć. Je-
śliby nawet, co jest prawdopodobnem, wnętrze słońca miało
daleko wyższą temperaturę, niż obserwowana temperatura
w częściach zewnętrznych, to jednak należałoby się spodzie-
wać, że temperatura jego i promieniowanie w historycznych
czasach znacznie się zmniejszyły. Tymczasem z dokumentów
staro-Babilońskich i Egipskich wynika, że klimat w początkach
ery historycznej w tych krajach był prawie taki sam, jak
dzisiaj i że słońce tak samo przyświecało tym najdawniej-
szym cywilizacyom, jak dziś ich następcom śle swe promienie.
Dlatego też często przypuszczają, że słońce w swoim bilansie
cieplnym ma oprócz rubryki wydatków, także i rubrykę
wpływów. Niemiecki lekarz Mayer, którego nieśmiertelną za-
sługą jest, że pierwszy dopatrzył się łączności między ciepłem
a pracą mechaniczną, zwrócił też uwagę na gospodarstwo
cieplne na słońcu. Przypuścił on, że roje meteorów z szaloną
szybkością (przeszło 600 kim na sekundę spadają do słońca,
przy padaniu tracą ruch, przyczem wywiązuje się ciepło (około
45 milionów kalorii na każdy gram meteoru). Powoli przy-
szłaby kolej na planety, które ofiarą własnego istnienia utrzy-
małyby czas jakiś dogasającą iskrę życia słońca. Słońce więc
jak w podaniu Saturn pożerałoby własne dzieci, aby swoje
życie utrzymać. Jak nieznaczną byłaby ztąd otrzymana po-
moc jasno widać ztąd, że ze spadku ziemi na słońca osią-
gniętoby ilość ciepła na niespełna 100 lat. Zresztą meteory
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
