Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - III. Promieniowanie i budowa słońca
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
W ten sam sposób jak i protuberancje badać można
pochodnie słoneczne: w ostatnich łatach Deslandes i Hale
posługiwali się specjalnie do tego celu zbudowanem narzę-
dziem, heliografem (fig. 26-29). Jeśli pochodnie zbliżają się
do krańców słońca to w porównaniu z otoczeniem wjdają
się bardzo jasno świecące, co pochodzi ztąd, że leżą na zna-
cznej wjsokości i dlatego światło ich przez powyżej leżące
warstwj oparów nie jest przjtłumione. Gdj dosięgają krańców
przedstawiają się często jako wjniosłości fotosfery. Chmurj
powstające z tjch pochodni wznoszą się w górę, unoszone
Fig. 24.
S chem aty czn y obraz p odający różnicę w idm a p lam y i fo to sfery . N iektóre lin ie
są w p lam ie w zm ocnione, inne osłabione. W śro d k n dw a „odw rócenia", n a praw o
dw ie sm ugi. P o d łu g M itch ell’a.
przez masj gazu, którj wskutek zmniejszania się ciśnienia
rozszerza się ku górze.
Widma tjch plam przedstawiają wiele osobliwości (patrz
fig. 24 i 25). Widać w nich bardzo wjraźnie linię helu. To
samo tjczj się linii sodu: te są silnie rozszerzone i w środku
mają świecącą linię (t. zw. linię odwróconą). Dowodzi to, że
metal ten stanowi bardzo grubą warstwę. W czerwonej czę-
ści widma znajdują się smugi widmowe zupełnie jak w wi-
dmach gwiazd czerwonych: smugi te, które zresztą w silnych
przjrządach na masę linii się rozszczepiają, wskazują na
obecność związków chemicznych. Ponieważ plama ma stosun-
kowo słabe światło, to widmo jej występuje jako mniej jasna
smuga na tle silniej świecącego widma fotosfery. Szczególniej
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
