Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV. Ciśnienie światła
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
■■Hi
83
ogony należą do pierwszej grnpy Brediehin’a, trzeci ogon
mocno zagięty — do grupy drugiej.
Jak wzmiankowaliśmy wyżej, Schwarzschild obrachował,
że całkowicie odbijające krople o ciężarze właściwym wody
są odpychane od słońca z siłą dziesięćkroć przewyższającą ich
ciężar. U kropel całkowicie pochłaniających światło wartość
ta spada do połowy. Widma komet wskazują, że ich kro-
ple składają się zapewne z węglowodorów, nie pochłaniają
zatem światła całkowicie, lecz częściowo przepuszczają pro-
mieniowanie słoneczne. Bliższe rachunki dowodzą, że w tym
razie siła odtrącania dosięga mniej więcej 3,5 razy siły cięż-
kości. Większe krople dają mniejsze liczby; zatem 2 i 3 grupa
Bredichina stosuje się bardzo dobrze do wniosków wysnuwa-
nych z ciśnienia światła.
Trudniej wytłumaczyć, jak zdarzać się mogą tak wielkie
siły odpychające, jak te które mamy u pierwszej grupy Bre-
dichina, u komet Roerdams’a i Swift’a. Jeśli wystawimy kro-
plę węglowodoru na silne działanie promieni słonecznych to
ogrzeje się tak silnie, że w końcu zwęglić się musi. W skutek
wydzielającego się gazu (głównie wodoru) daje ona gąbczasty
węgiel, którego budowa najbardziej zbliżoną jest do małych
kuleczek węglowych wypadających z dymu naszych parowców
i pływających potem na powierzchni wody. Jest zupełnie pra-
wdopodobne, że takie kawałki węgla prawdopodobnie skła-
dają się z tak zwanych margaritów albo nanizanych cząstek,
podobnych do sznurów bakteryi i posiadają przeciętny ciężar
właściwy 0,1 — jeśli uwzględnimy gazy w takim kawałku
zawarte (porównaj stronę 87). Taka kropelka absorbująca,
o ciężarze właściwym 0,1 może w sprzyjającym przypadku
doznać działań odpychających, które 40 razy przewyższą siłę
ciśnienia słonecznego.
W ten sposób można mieć pojęcie o możliwości tak wiel-
kiej siły odpychającej.
Widma komet we wszystkiem stwierdzają wnioski, do
których teorya ciśnienia światła prowadzi. W ykazują one słabe
widmo ciągłe, które prawdopodobnie pochodzi od światła sło-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
