- Project Runeberg -  Jak powstaja swiaty /
89

(1910) Author: Svante Arrhenius Translator: Ludwik Bruner
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV. Ciśnienie światła

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

elektryczne napięcie (ok. 0,02 Volt) bardzo znacznie wzrosnąć
może. Lenard wykazał, że wówczas te masy meteorytowe jeśli
do słońca się zbliżą, wyładowują się pod wpływem światła
ultra fioletowego. Ich ładunek ujemny wydziela się w postaci
tak zwanych elektronów. Ponieważ słońce przez promienio-
wanie korony traci znaczną ilość cząsteczek, a te według do-
świadczeń Wilsona prawdopodobnie unoszą z sobą elektryczność
ujemną, to ładunek dodatni musi w tej warstwie pozostać, zktórej
wychodzą promienie korony, a przez przewodzenie ztąd i na
słońcu samem. Gdyby ładunek ten był tak silny, by zapobiedz
mógł uchodzeniu ujemnie naładowanych cząsteczek, to usta-
łyby wszystkie zjawiska elektryczne oparte na ciśnieniu światła.
Z danych nowoczesnej teoryi elektronów obrachowałem, jak
wielki jeszcze być może ładunek słońca, aby zjawiska te nie
ustały. Wynosićby musiał 250 milionów Kulombów: nie jest
to bynajmniej wielka ilość elektryczności, wystarcza ona za-
ledwie do rozłożenia 24 ton wody.
Przez ten ładunek dodatni słońce silnie przyciąga wszy-
stkie zbliżające się ujemnie naładowane cząstki. Jak wzmian-
kowaliśmy wyżej, pod wpływem światła ultra fioletowego
ziarnka pyłu słonecznego zrośnięte w meteory tracą swój
ładunek w postaci elektronów ujemnych, nader drobnych
cząsteczek, których tysiąc mniej więcej waży tyle co atom
wodoru (gram wodoru zawiera około 1024 atomów, co odpo-
wiada 1027elektronom). Elektrony te błądzą w przestrzeni. Jeśli
zbliżą się do dodatnio naładowanego ciała niebieskiego, są
przez nie z wielką siłą przyciągane. Gdyby elektrony poru-
szały się z szybkością 300 km na sekundę (jak w doświad-
czeniach Lenarda) a słońce posiadało jedną dziesiątą obracho-
wanego poprzednio ładunku maksymalnego to mogłoby wów-
czas wciągnąć wszystkie elektrony, których drogi prostolinijne
nie byłyby dalej od słońca niż 125 odległości słońca od naj-
dalszej jego planety Neptuna, tj. niż 3800 odległości słońca
od ziemi, co wynosi jedną sześćdziesiątą odległości słońca od
najbliższej gwiazdy stałej. Słońce rzec można oczyszcza oto-
czenie swoje z elektryczności ujemnej z siłą proporcyonalną

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Tue Dec 12 01:38:54 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/swiaty/0103.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free