Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV. Ciśnienie światła
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
90
do svveg’oładunku. Pod względem elektryczuym równowaga między
stratą a zyskiem ściśle zachowuje się na słońcu. Gdy cząstka
elektryczna dostanie się w pole magnetyczne, wówczas zakręca
po linii spiralnej około tak zwanych linii sił magnetycznych.
W większej odległości cząstka ta pozornie porusza się w kie-
runku tych linii sił. Promienie korony z biegunów słonecznych
wychodzące okazują wyraźne zakrzywienie, przypominające bar-
dzo skrzywienie linii sił około magnesu i z tego powodu przyjęto,
że słońce zachowuje się jak wielki magnes, którego bieguny
magnetyczne są bardzo bliskie do biegunów geograficznych. Pro-
mienie korony i bliżej równika wykazują takie skrzywienie (po-
rów. fig. 30). Tam odtrącająca siła ciśnienia światła skierowana
jest prostopadle do linii sił, jest też znacznie większa, niż siła
magnetyczna: wskutek tego promienie korony zmuszone są
tworzyć dwa wielkie snopy w kierunku równika. W ystępuje
to szczególniej w okresie minimum plam słonecznych. Podczas
maximum plam słonecznych siła ciśnienia światła i szybkość
początkowa ziarn pyłu tak znacznie przeważa, że siła magne-
tyczna stosunkowo małe ma znaczenie,
Astronomowie twierdzą, że słońce w porównaniu z ja-
snemi gwiazdami wzbudzającemi nasz zachwyt jest gwiazdą
o małej sile świetlnej.
Słońce należy również do zimnej stosunkowo grupy gwiazd.
Można sobie zatem łatwo wystawić, że ciśnienie światła
w bliskości tamtych wielkich gwiazd, znacznie większe ilości
materyi poruszać może, aniżeli to czyni w naszym układzie
słonecznym. Jeżeli kiedyś te gwiazdy z odmiennych ciał che-
micznych się składały, to z biegiem czasów różnorodność ta
wyrównać się musiała. Meteoryty są dla nas próbkami tych
zbieranych materyi we wszystkich możliwych odległościach
wszechświata. Jakież spotykamy tu ciała?
W kometach (porów. str. 83) wielkie ma znaczenie że-
lazo, sód, węgiel, wodór i azot (w cyanie). Wiemy też głów-
nie z badań Schiaparelli’ego, że meteory są nieraz częściami
komet, muszą więc być z niemi koniecznie pokrewne. Tak na-
przykład: kometa Bielas’a — jej czas krążenia trwał 66 lat,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
