Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV. Ciśnienie światła
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
91
znikła w 1852 roku — już w 1845 roku podzieliła się była
na dwie części — i odnaleziono ją w roju meteorów, który
opadł na ziemię w tym samym okresie krążenia dnia 27 li-
stopada. Podobne stosunki stwierdzono i u niektórych innych
rojów meteorów. Wiemy też, że te wymienione poprzednio pier-
wiastki, które w kometach stwierdzono, przy pomocy analizy
spektralnej, stanowią również główną część składową me-
teorów; prócz tego meteoryty zawierają nadto metale wapń,
magnez, glin, nikiel, kobalt i chrom, tudzież metaloidy tlen,
krzem, siarkę, fosfor, chlor, arsen, argon i hel. Skład ich
bardzo przypomina wulkaniczne produkty zasadowe, które
zawierają stosunkowo dużo tlenków metali i bardzo słusz-
nie uważane są za produkty pochodzące z głębszych warstw
wnętrza ziemi. Lockyer w łuku elektrycznym rozżarzał me-
teoryt, i znalazł że widmo ich bardzo podobne jest do
widma słonecznego. Wnioskujemy stąd, że te posły innych
układów słonecznych, przynoszące nam próbki ich składu che-
micznego, okazują bliskie pokrewieństwo z naszem słońcem
i z wnętrzem ziemi naszej. Że inne gwiazdy i komety głó-
wnie z tych samych pierwiastków się składają, co nasze słońce
nasza ziemia, dowiodła nam już zresztą analiza spektralna*
Ale rozmaite metaloidy jak chlor, brom, siarka, fosfor i arsen
wielką rolę w składzie ziemi mające, w widmach ciał niebie-
skich (a także i w widmie słońca) wykazać się nie dały.
Znajduje się je jednak znów w meteorach, i najmniejszej wą-
tpliwości nie ulega, że i one są także istotnymi składnikami
słońca i gwiazd.
Metaloidy te trudno pobudzić do wysyłania widma i to jest
pewnie przyczyną, że nie udało się dotąd zapomocą analizy
spektralnej stwierdzić ich obecności w gwiazdach. Co się ty-
czy nowo odkrytych, tak zwanych gazów nieczynnych: helu,
argonu, neonu, kryptonu i xenonu to udowodniono je w wid-
mie chromosfery, zdjętem podczas zaćmień słońca (Stassano).
W edług Mitchell’a dane te odnośne do kryptonu i xenonu są
jeszcze nieco niepewne.
Drobne ziarnka pyłu które ciśnienie światła w przestrzeń
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
