Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - V. Pył słoneczny w atmosferze ziemskiej; zorza północna i zmiany w magnetyzmie ziemskim
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
y.
Pył słoneczny w atmosferze ziemskiej;
zorza północna i zmiany w magnetyzmie
ziemskim.
W rozdziale poprzednim rozpatrywaliśmy działanie drob-
nych cząsteczek, odrzucanych od słońca i gwiazd na dalekie
ciała niebieskie. Należałoby zapytać, czy pył ten i na naszą
ziemię nie działa. Osobliwy blask rozciągający się po calem
sklepieniu niebies podczas pogodnych nocy uważaliśmy po-
przednio za wynik wyładowań elektrycznych wpadającego
pyłu. Tu narzuca się pytanie, czy wspaniałe zorze półno-
cne, według nowszych poglądów także na wyładowaniu ele-
ktryczności w wyższych warstwach powietrza polegające, nie
są również wywołane przez wpadający pył słoneczny. I w rze-
czy samej okazuje się, że w ten sposób wytłómaczyć możemy
cały szereg osobliwych cech tych zagadkowych zjawisk które
od dawien dawna wybitnie zajmowały wyobraźnię ludzką.
Wiemy, że meteory i gwiazdy spadające skutkiem oporu
powietrza już na wysokości 120 km. często nawet 150—200
km. się rozżarzają. Raz jeden zauważono nawet, że stały się
widzialne nawet w znaczniejszej wysokości. Z tego wynika,
że znaczne ilości powietrza znajdują się nawet w wielkich
wysokościach i że atmosfera nie jest, jak sądzono dawniej,
znikoma już na wysokości mniejszej niż 100 km. Jasnem
więc jest, że znacznie mniejsze ciała, jak np. ten często
wzmiankowany pył słoneczny, który z powodu małości swej
i związanego z nią silnego ostudzenia, nigdy wskutek promie-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
