Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - V. Pył słoneczny w atmosferze ziemskiej; zorza północna i zmiany w magnetyzmie ziemskim
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
■ . "7"
115
tarczy słonecznej, a te, choć ziemia najbliżej słońca była,
jednak żadnych magnetycznych objawów nie wywołały; mimo to
większość jest jednak zdania, że zaburzenia magnetyczne są
wywołane przez plamy słoneczne, gdy te przechodzą południk
słoneczny położony naprzeciw ziemi. Maunder 8 —10 września
1898 obserwował orkau magnetyczny i zorzę półno.cną, które
towarzyszyły przejściu wielkiej plamy słonecznej przez środ-
kowy południk słońca. Działanie magnetyczne dosięgnęło swego
maximum w 21 godzin po przejściu południka.
Podobnież w 10 wypadkach, w których ścisłe pomiary
możliwe były, Ricco znalazł, że przeciętnie upływało 45.5
godzin między przejściem plamy przez południk, a najwię-
kszym skutkiem magnetycznym. Ricco obliczył też przypadki
zebrane przez Ellisa i zbadane przez Maundera. I w nich
znalazł przeciętnie prawie ściśle te same liczby; różnica wy-
nosiła 42,5 godzin. Odpowiada to przeciętnej szybkości pyłu
słonecznego, 910 i 980 km. na sekundę. Z drugiej strony
nie przedstawia najmniejszej trudności obrachować ile czasu
potrzeba, by kropla o 0,00016 mm. średnicy (takie kro-
ple poruszają się najszybciej) i o gęstości wody dostała się
z zewnętrznej strony słońca na ziemię pod wpływem siły
ciężkości słońca z jednej strony i 2,5 razy od niej silniej-
szego ciśnienia światła. Tak obliczony czas wynosi 56,1 godz.
i odpowiada przeciętnej szybkości 740 km na sekundę. Pył
słoneczny mógłby poruszać się z szybkością przez Ricca obli-
czoną: jego ciężar właściwy musiałby wtedy wynosić mniej niż 1,
mianowicie 0,66 i 0,57. W artość ta nie jest wcale nieprawdo-
podobną, jeśli przyjąć, że krople składają się z węglowodo-
rów i zawierają wodór, hel i inne gazy szlachetne. N atural-
nie można, tak samo jak wzmiankowaliśmy wyżej co do ogo-
nów kometowych, otrzymać większą szybkość pyłu słonecz-
nego jeśli przyjąć, że składa on się ze spilśnionych nitek
węgla, krzemianów i żelaza, które to ciała stanowią główną
część składową meteorów.
W arto może wspomnieć, że jednemu z gazów nieczyn-
nych kryptonowi przypisuje się najsilniejszą linię widma zo-
8*
■ m
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
