Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII. Rozpowszechnienie życia w wszechświecie
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
182
rzadkich warstw dostaną. Prąd powietrza o szybkości 2 m
na sekundą może unieść je na wysokość gdzie ciśnienie po-
wietrza wynosi tylko 0,001 mm, to jest na wysokość około
100 km. Ale prądy powietrza nigdy nie mogą wyrwać je
z atmosfery.
Aby spory do większych jeszcze podnieść wysokości, mu-
simy uciec się do innych sił, a wiemy przecie, że siły ele-
ktryczne wyręczają nas prawie z każdej trudności. Na tak
znacznych 100 kilometrowych wysokościach występują zja-
wiska promieniste: zorze północne. Przypuszczamy, że zorze
północne polegają na wyładowaniu wielkich ilości pyłu sło-
necznego naładowanego elektrycznością ujemną. Jeśli zatem
spora w wyładowaniu elektrycznem weźmie na siebie ujemną
elektryczność pyłu słonecznego, wówczas przez ładunek in-
nych części może być do przestrzeni zapędzona.
Przyjmijmy teraz, że ładunków elektrycznych tak samo
jak materyi, nie można dowolnie dzielić, lecz że musimy
w końcu przyjść do jakiegoś najmniejszego ładunku: ładunek
ten wynosi około 3,5.10~10 jednostek elektrostatycznych.
Łatwo obliczyć, jak silnem być musi pole elektryczne,
by sporę tak naładowaną o średnicy 0,00016 mm przeciw sile
ciężkości w górę zapędzić. Potrzeba na to pola elektrycznego
200 Voltów na metr. Tak silne pola elektryczne często, pra-
wie zawsze, obserwuje się na powierzchni ziemskiej w czy-
stem powietrzu. Pole elektryczne, w sferach zórz północnych
jest prawdopodobnie znacznie silniejsze, a zatem niewątpliwie
często zupełnie wystarczające, by przeciw działaniu siły cięż-
kości dalej unieść w przestwór drobne elektrycznie nała-
dowane spory, prądami powietrza przedtem w te sfery zanie-
sione.
Jest więc prawdopodobne, że zarodki najniższych zna-
nych nam organizmów są nieustannie rozsiewane w prze-
strzeń z ziemi i z innych przez nie zamieszkanych planet. Jak
każde nasienie, tak i znaczną większość wyrzuconych spor
w zimnem nieskończonem przestworzu czeka śmierć, ale mała
ich część pada na inne ciała niebieskie i może tam życie roz-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
