Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
ltira bringar honom i ett nära förhållande till den såkal*
lade nalturhistoriska pathologi, hvilken i de sednast*
tiderna genom Stark, Schönlein,< Jahn m. fl., fram«
dem nomcn ad plures Lerbarum species extendi nemonesciat: at vero
pamm adeurate facict rci licrbariæ scriplor, qui general em liujtis
plau-tæ descriptionein, qua scilioet a ccteris stirpibiis diserepat,
propoiie-re co n ten tas, propria interim et peculiaria cujusquc spccici signa ct,
ebaraeteres, qnibus ab invi cem diseriminantur, contemscrlt. Eodem
plane modo nec satis est scriptori couimones duntaxat morbi alicajori
xoÄvéiSoue adparentias adnotasse. Esto sane non omnibus morbis
c-andem oontingere vprietatem; tamen complures esse« qui, licet ab
au-ctorikus sub eodem titulo, citra ullani spccici distinetionem,
traeten-tur, dissimilliina sint indolc, in sequentibus pagcllis, uti spero, pa-*
lamftet.” b. C. p. *5.
”Xam ut demus, aliquid varietntis a temperamento individuorum.
et traetandi ratione proiicisci, nibilo minus adeo æquabilis ac sibt
ubique similis est Naturae ordo in producendis morbis ut in diversis
corporibus eadern plerumque reperiantur ejusdem morbi symptomata;
ac illa ipsa, quæ in Socratc aegrotantc observata fiierint, etiam
generaliter ad hominem quemcumque eodem inorbo laborantem transferrft
possint; non sccus ac universales plantarum uotæ ad omnia cujttsque
spccici individua ritc se diHundunt. Qui verbi gratia vi olam
adeu-ratc dcscripserit, quoad colorcm, soporem, odorem, ac figuram,
ce-teraque id genus, omnibus ubique terrnrum violis, quæ sub ea
specie coptiiientur, liistoriam illam in plerisquc fere omnibus convenire,
facile ai|imadvertetM. L. C. p. 17.
Observandum est itaqvc, quocf si bumores v cl diutias quam par
est in corpore fuerint retenti (quia scilicet natura eosdem concoquere
nequeat, ac dcinceps expcllcrc) vcl ab bac aut illa aöris constitutione
labeni morbilicam conlraxerint; vel dcniqtie contagio aliquo venenato
»•ifecli in cjnsdem castra transicriiit; bis inquam modis et bis
similibus, dicti bumores in formam substontialcm, seu spcciem cxaltantur,
quæ bis aliisvc adfeclibns, cum propria essentia convciiicntibus se
prodit; quæ quidem symptomata, licet minus cautis videantur oriri,
vel a natura parlis, quam humor obsedit, vcl a natura humoris
ip-sius autequain hane induerat spccicni, nibilominus re v era adfcctns sunt
ab essentia dictæ spccici iu Iiuiic graduui rccens cvcclse, pendentes.
Adeo ut quilibet morbus spccificus adfeetio sit ab bac vel illa
speci-fica cxaltalione vel spcciiicatione succi cujusdam in corpore animato,
or tum ducens. Sub lioc genere potest coiuprcbcndi maxima pars mor-m
burum, qui cerium aliquciu typuin ac forinam adgiioscunt. Et
profe-cto baud minus se natura uiclliodo adstringit in liis tum producciidis,
tun» maturandis quam in plantis sive ctiani animalibus. Qviu imma
ut euilibet sive plunUe sive nniinali proprii quidam ac pcculiarcs
aJ-feetus sibi oompctuiit, i ta se res håbet iu qualibet sneci cujuscuinquo
exaltatione, ubi seiucl in tpeciem proruperit. Exemplum liujus rci
lu-culentum qpotidie nobis iugerunt et ob oculos ponunt variæ is læ
ex-crescentiarum species, quas arbores fruticesque emittunt, vel ob succj
nutrititii perversiouem vcl depravationem vel alias ob caiuas, in formå
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
