Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Inngang av Arne Garborg
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 5 —
han i grunnen stod, var det som livet stansa for han;
han visste kje kva han skulde ta seg fyre elder
tenkja.
Alt han hadde fare med og for med, vart
innhaldslaust og tomt. Det var skravl og skryt
og ord og ingenting. Det førde ingenstad av.
Gjekk han fram ved det? Vart andre betre elder
sælare ved det? Var det til gagn elder hjelp paa
nokon kant? Han kunde spyrja som han vilde,
svaret vart berre nei og nei.
«Framgangen?» Kor vilde me tala um
framgang, naar me ikkje visste kor det bar av? — I
morgo kom dauden, og alt vaart verk og all vaar
vinning vart til makk og stank og ein tom ljod.
Tenkjarane visste ingen ting. Fraa Salomon til
Schopenhauer song dei den same song: alt er
faa-fengd og aands fortæring.
Livet var ei prette dei hadde gjort han, eit
stygt og taapelegt skalkestykke han gjekk narr
fyre; inkje noko var der, som gav det verde elder maal.
Det rauk sund i henderne paa han; di meir han
tenkte, di mindre forstod han. Det store tome
inkjevetta vart svaret paa alt.
Det var i den tidi han maatte halda snøre og
reip burte fraa soveromet sitt, og ikkje torde taka
byrsa med, naar han gjekk i skogen.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
