Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Der det er kjærleik, der er Gud
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
«Det hev hendt slikt fyrr,» tenkte han. Med’
han sat soleis ved glaset hadde han det just ikkje
so anvint med arbeidet som med aa sjaa ut paa
gata. Og kvar gong han vart vâr eit par
framande styvlar, strekte han halsen heilt upp i
glaset, so han kunne sjaa kven det var.
Fyrst kom gardsdrengen i eit par nye
filtstyvlar, og so mannen som kjøyrde vatn til huset.
Seinare kom ein gamal avdanka soldat fraa keisar
Nikolai sine dagar med ei skufl i handi. Martin
kjende han paa styvlarne som han sjølv havde sett
hælkappar i. Stepànitsch som dei kalla den gamle
soldaten budde paa sælebot hjaa kjøpmannen
like ved og gjekk gardsguten tilhande. Han
skulde nett til aa skufla burt snøen ut for glaset
aat Martin.
Martin sat og saag paa han ei stund og tok
so til att med arbeidet.
»Eg tek nok til aa verta tuslutt paa mine
gamle dagar,» sa han og smaalog. «Stepànitsch
gjeng og skuflar snø ut paa gata, og eg trur at
det er Jesus som kjem til meg. Eg er daa rett
ein gamal tusseladd.»
Han tok no til aa arbeida. Men det varde kje
lenge fyrr han laut glytta ut gjenom glaset att.
Stepànitsch hadde sett fraa seg skufli, og stod
kvilde seg litt. Gamal og skral som han var,
hadde han ikkje eingong magt til aa skufla snø.
Martin sat og saag paa han, og tenkte med seg
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
