Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Der det er kjærleik, der er Gud
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
baanestrek,« sa ho, og saag paa guten; »Vaarherre
vere med han!«
Ho skulde til aa ta spønesekken paa nakken,
daa guten sprang til og sa: »Lat meg faa bera
sekken, bestemor. Eg skal same vegen«.
Ho saag paa guten og riste paa hovudet,
men hjelpte han sekken paa ryggen. So fylgdest
dei aat burtetter gata, og kona gløymde reint at
ho skulde ha pengar av Martin for eplet.
Han stod ei stund og saag etter dei, og lydde
paa kor dei rødde saman. Ved husnôvi svinga
dei inn i ei onnor gate.
Martin gjekk ned i kjellaren og sette seg til
aa arbeida att. Brillorne hadde han funne att paa
troppi, og dei var like heile; men han kunne kje
rett sjaa med dei, korso. I det same kom
lyktekveikjaren med stigen sin og kveikte i gaslykti
utanfyre.
»Det er nok paa tide aa tendra ljos,« tenkte
han, og gjorde lampen istand, hengde han paa
kroken og gav seg so til aa arbeida. Daa skoen
var ferdig, og fraaseggjord paa beste maate, rydde
han upp, sette lampen paa bordet, fann testamentet
fram og gav seg til aa lesa. Han vilde opna
boki paa same staden som han var komen til
kvelden fyreaat. Han hadde lagt ein skinnfetling
millom bladi; men boki gjekk upp paa ein annan
stad korso. I det same han opna testamentet
kom han ihug draumen sin og totte at det var
noko som gjekk attanum han.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
