Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Myrkemagterne elder naar du gjev fanden ein finger, tek han heile handi : spel i 5 vendingar - Femte vending - Sceneskifte
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 186 -—
du so la vera?» sa dei. «Neigu um eg vill» sa
eg. Kvi skulde ein vei vera rædd dei? Ser du,
so er no eg. Vaarherre hev no eingong laga
meg paa den gjerdi. Hev eg svore paa at eg
ikkje vil drikka, so drikk eg helder ikkje; men
dersom eg fyrst tek til aa drikka, so drikk eg til
den blaae logen stend meg or halsen, og er
ikkje rædd ei mors sjæl. Og det er ikkje lygn
eg her seier, men den skire sanning. Skulde eg
so vera rædd folk? Det pakket! Nei lat dei
berre sjaa kva kar eg er ! So høyrde eg eingong
av ein prest, at det bid ingen verre skrøytar til
en fanden. «Berre du gjev deg til aa skrøyta,»
sa han, «vert du braadt rædd; men er du fyrst
rædd folk, so kjem han med bukkefoten nett paa
flekken og slær ei klo i deg og sender deg dit
han vil ha deg.» Sjaa, eg er ingen mann rædd,
og difor er eg so lett um hjarta. Eg blæs baade
i fanden og hans oldemor! Kva kan han vei
gjera meg, den purke-Mikkel? Ingenting. Vers’go
(viser kukisch)*); lat han faa bita i den!
Nikita (krossar seg). Kva er det eg hev fyre?
(slengjer reipet).
Sceneskifte.
Romet fraa fyrste vending. Stova full av folk som sit og
stend som best dei kan. I kraai til høgre under skaapet med
heilagbilætet og oljelamparne sit Akulina og Ivan. Paa bordet
*) Eit merkje paa vanvyrdnad; ein stikk tumefingren inn
millom sleikepott og langfinger.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
