Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Kva som held folk ilive - I
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 196 -—
«Naar eg no fær dei fem rublarne hjaa bøndrane,
eg dertil dei tri rublarne som eg hev, og
kjøper skinn til ein pels.»
Skomakaren naadde landsbyen seint og sidan,
og gjekk inn til ein av bøndrane som han hadde
til godes av. Mannen var ikkje heime, men kona
lova at ho skulde senda han pengarne i den vika.
So gjekk skomakaren inn til den næste; men han
svor høgt og dyrt paa at han ingi pengar hadde,
og betalte berre tjuge kopek for det siste skoparet
som skomakaren hadde bøtt aat han. Denne tenkte
no aa ta skinni paa borg, men skinnhandlaren
var av ein annan meining. — Nei, kom fyrst med
pengarne, sa han, so kan du sjølv velja deg kva
skinn du lyster. Eg bryr meg ikkje um aa gi
noko paa borg. Eg veit nok kva det vil seia,
naar ein skal gaa rundt og krevja det ein hev
til godes.
Soleis kunne skomakaren no gaa heimatt med
so gjort. Tjuge kopek som han fekk for skorne
han hadde bøtt, og eit par gamle filtsko som ein
bonde gav han til bøtings, — det var alt han
hadde for umaken.
Skomakaren gjekk harma seg ei stund, drakk
so upp dei tjuge kopek i brennevin og gav seg
paa heimvegen utan pels. Um morgonen daa han
for heimanfraa, hadde han tott det var kjøle; no
derimot daa han hadde fenge brennevinet til livs,
kunne han godt halda varmen utan pels. Han
for burtetter vegen, svinga med filtskorne i den
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
