Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Kva som held folk ilive - VI - VII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 2l6 —
ein slo han ihel. Han kløyver dørkarmen med
skallen og er like spræk.
— Ja, sa Matrøna, slikt liv som dei fører kan
dei nok vera i godt hold. Det er daa berre jarn
og staal. Slike kan daa aldri døy dei.
VII.
— Berre me ikkje kjem oss gale fraa dette
arbeidet, sa Semjon til Mikael. Det er dyre
saker, og herremannen er svært stutt paa det. Ein
maa vera var. Høyr, Mikael, du hev betre augo
en eg, og er lettare paa handi; skjer det til du,
so skal eg sauma leggjerne.
Mikael so gjorde, tok det dyre lederet, breidde
det utover bordet og til aa skjera til. Matrøna
stod saag paa, men undra seg rett paa kor dette
bar av. Endaa ho ikkje forstod seg mykje paa
skomaking, kunne ho daa sjaa at det ikkje var
styvlar han skar til, men sko elder slikt. Ho bar
munnen ved og vilde spyrja, men so tenkte ho:
Eg hev vei ikkje vit paa kor slike styvlar skal
skjerast; det veit Mikael betre; eg vil ikkje leggja
meg uppi det.
Mikael var ferdig med tilskurden og tok paa
sauma. Matrøna som støtt heldt auga med han,
saag no skile at det var ikkje styvlar han sauma;
men ho lét det fara og gat ikkje eit ord. Ved
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
