Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Ilias
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 236 -—
sviv rundt. Best ein sit høgt tilvers, so snur
lukka seg og ein ligg der. Korleis er det. Er
han usæl, og gremjar seg?»
«Eg maa seia eg veit ikkje. Han liver stilt
og roleg og gjer sitt arbeid traust og godt».
«Kan eg faa prata litt med han spurde
gjesten. «Eg skulde ha moro av aa spyrja han ut
um noko av kvart».
«Du veit det,» svara verten og ropte Ilias inn.
«Sjaa her far, vil De ikkje ta eit glas med
oss. Bed kona og koma inn.»
Ilias henta henne. Dei helsa paa gjesterne
og sette seg innaat bordet.
«Naa far, det er vei vondt for Dykk aa sjaa
oss sitja her og gjera oss tilgode, naar De minnest
kor grumt De sjølve hadde det i gamle dagar.
Daa var De lukkelege, men sjaa no, sa gjesten.
Daa log Ilias, og sa:
«Skulde eg fortelja deg kva som er lukke,
og kva som er vanlukke, so vilde du ikkje tru
meg. Spør helder kona mi. Ho er eit kvinfolk,
og dei hev vandt for aa løyna si hjartans meining.
Berre spør ho, du, so fær du sanningi aa høyra.»
Gjesten sa daa til den gamle kona:
«Ja ja daa, mor, kva tenkjer so De um
Dykkar tunge lagnad ?»
Daa svara ho:
«Jau elet skal eg rett seia deg. No hev
kallen min og eg livt isaroans i femti aar. I
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
