Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sommer på Gotland
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
197
liten haug, og i kanten er der satt en ring av ste*
ner, ofte enda en eller flere koncentriske ringer
utenom den første.
I tiden like efter Kristi fødsel begynte gotlen*
dingene igjen å begrave likene übrente, og begge
slags gravskikk — skjelettgraver og branngraver —
holder sig side om side inntil slutten av jern*
alderen. Det ser ut som om de folk som begravet
sine døde übrent har tenkt sig at graven var den
dødes bolig, og så har de gitt ham — eller henne —
utstyr med derefter, mens de som holdt sig til lik*
brenning forestilte sig at sjelen blev frigjort og
fløi bort som ånd, når ilden hadde fortært liket.
Men begge forestillinger er vel delvis flytt ever i
hverandre, og så var der enda tanken om de dødes
seilas til et land langt borte. —
Et sted var det en skolelærer som fulgte mig
innover en sånn gravplass som nu var overgrodd
av furuskogen. Tett i tett lå de små lave røisene
fra romersk jernalder sunket ned i mosen, blåbær*
lyng og smått kjerr grodde rundt dem, og noen
graver var sprengt sund av de store furuers røt*
ter. Læreren var brennende interessert i sin hjem*
bygds fornminner, og han påstod at han kunde
se på gravene om det var gamle folk eller unge
som lå i hver av dem. For når en gamling døde,
så gjorde hans sørgende efterlatte sig ikke mere
bry med begravelsen enn de var nødt til; de sam*
let sammen de første beste stener de kunde finne
og røiset ham ned med. Men hvis den døde var
en ung mann, så var det enken, «hans fru» sa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
