Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Glastonbury
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
241
til toppen av Tor’en. Ved St. Mikalskirken, som
helgener i gammeltiden hadde bygget, blev St. Ri*
chard Whiting hengt som en tyv, skaret ned mens
han enda levde, sprettet op o. s. v. Et privatbrev
til Cromwell oplyser at han blev henrettet alene
«for at han ikke skulde få noen hjelp eller op*
muntring av sine åndelige sønner» — de blev hen*
rettet senere på dagen. Men Richard Whiting bad
for sine mordere og «led sin død meget tålmodig.»
Kroppen blev partert og deiene sendt til ut*
stilling rundt om i Somerset. Hodet blev spikret
op over klosterporten. Klosteret stod øde og
plyndret, like til blyplatene på tåkene var alt av
verdi ført bort. Men huset fikk altså en helgens
hode istedet.
Klosterbygningene stod og forfalt. Og da de
begynte å ramle sammen fikk folk lov til å bruke
dem som stenbrudd. De tok sten der, til huser
og fjøs og til reparasjon av sognekirkene, som de
nye eierne ikke vilde koste vedlikehold på. Den
historien har vi hørt før — fra Hamar domkirke
for eksempel. — Da folket først hadde fått lov til
å nyttiggjøre sig klosterruinene på den måten hjalp
de på forfallet, til slutt med sprengstoffer. Og på
Oliver Cromwells tid pilgrimmet en puritansk sol*
dat ved navn Bates til Wearyall Hill og hugget
ned den hellige torn. Tilfeldigvis kom han til å
hugge foten av sig med det samme. Og pode*
kvister — eller rotskudd — av treet blev berget.
Så nu er der «hellig torn» i mange haver i byen.
Det er en art hvit haktorn, spinklere og mere små*
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
