Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
166-
«Da er slegten vorden styg; —
gjennem grubens krumme gange...
puslingflokken, travl og tryg
gaar med puklet sjæl og ryg,
glor med dvergens griske øine
efter guldets blanke løgne»....1
Først i «En fallit» (1875) og «Samfundets støtter» (1877)
faar næringslivets repræsentanter adgang til forgrunden i
det nysnorske teater. Av de to store digtere var Bjørnson
den tørste, som utvidet sin sympati i denne retning. Planen
til «En fallit» blev lagt i Rom 1861. Et par aar efter, 1864,
forherliger han i sin sang for Eidsvolds»mændene (17de
mai) det praktiske arbeide og alt fredens tilsynelatende
prosaiske yrke som en erobring av nyt land:
«Og end erobrer vi med Gud:
hver plet, vi lægger ind til ager,
hvert skib, vor sjø i favnen tager,
hver barnesjæl, vi folder ud. . . .»
Ved hjælp av Bjørnsons avisartikler i 50»aarene kan vi
følge ham fra den første færd av ogsaa i denne side av
hans utvikling. Vi saa, at han i sin første artikel om litte»
ratur (anmeldelsen av «En nytaarsbog», januar 1854) drev
skjemt med dem, som mente, at tidens armod paa poesi
kom av «tidsaanden» med dens «praktiske», «filistrøse»
retning. Han er ikke bange tor denne tidsaand; ti han
føler i sig selv, at snart «vil en ny digterslegt fremstaa».
— Henimot to aar senere, i anmeldelsen av Halvor Bagges
lille digtsamling «Vaarliv», fandt vi ham om mulig endnu
mere sikker paa, at «det blir snart en tid for digterne».
Det fremgaar av denne artikel, som er skreven under
Krimkrigen, ikke længe efter Sebastopols fald, at netop
Krimkrigen ialfald av en stor del av ungdommen føltes
som en utløser av store sindsbevægelser, der dannet en
kjærkommen motvegt baade mot den kritisk»skeptiske og
mot den ensidig økonomiske retning. Mens Krimkrigen
1 Jfr. Vinje i sine breve om «Bretland og Britarne» (1863),
som maaske hadde nogen indflydelse paa Ibsen. Vinje, som forresten
alt i 50»aarene var baade begeistret og kritisk stemt overfor det ma=
terielle opsving, finder, at det britiske samfund er «samanklinkat med
gull». Den ensidige «penge»avl» gjør menneskene mindre og vekere:
De blir som støpt i samme form, taper sit særpræg og blir til nummere.
Altsaa en lignende — temmelig nærsynt — opfatning av tidens retning
som i «Brand» og «Peer Gynt».
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
