- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / II. Hjaa ho mor /
174

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Aari? Berre godt; ja, eg ser det. Du hev dei store
klaare Barneaugo dine endaa. Gudskjelov; so hev du
vel Barnehugen med. Og mange huglege Ord hadde ho
til Fanny.

Fru Kahrs kom sidan ofte innum hjaa Schulze. Og
Fanny vart heiltupp kjend med henne att. Ho budde
hjaa den gifte Syster si upp-i Professorbyen; men ho
hadde lite aa arbeide med no. Ja, ja; det var so ymist
i denne Verdi. Kunde ikkje Fanny sjaa upp til henne
um Sundagane t. D.? so skulde ho lesa lite med henne?
Lite Tysk? Og spéla eit Grand med henne kanskje?
Ja gjer det, Gjenta mi, bad ho. Det skal rett vera
hugsamt aa faa noko aa stelle med att!

So gjekk Fanny hjaa Fru Kahrs mest kvar sundag;
Fru Schulze var snild og gav henne fri. Iser var Fanny
glad med aa faa lære aa spéla Piano; det vesle ho hadde
lært paa Kristiansborg hadde ho mest gløymt. Stundom
var Fru Kahrs laak; daa kviide ho paa Sofaen og rødde.
Helst um Kristiansborg og gamle Dagar, og um
Skule-borni sine. Dei fleste gjekk det godt med. Gudskjelov.
Gina Wiig var musikalsk og skulde til Leipzig; ho spéla
alt no merkeleg godt. Ebba gjekk heime; ho var noko
serlaga, men ei staut lita Gjente, som nok kom til aa
taka seg fram. Vil ho til Teatre? spurde Fanny. — Ja;
ho vilde nok gjerne freiste seg; men det fær ho nok ikkje
Lov til. — Thea Hansen var alt gift. Josefine Evensen,
stakkar . . . aa, slik ei god og snild Gjente, men veik
... ho hadde komi ut for denne Frits Johannesen. Ja,
stakkars Frits; han tok nok til aa reint vildre seg burt.
Han hadde vorti so reint burtskjemd. Mor hans var ei
gjæv Kvinne, men hadde vori for glad i Guten; og Far
hans ... ja han var elles daain no. Det var den eine
leide Sogo etter den andre um Frits. Denne siste med
Josefine var den leidaste. Josefine hadde slik ein streng

174

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:50:26 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/2-1944/0176.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free