Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
stundom tok ho Mor si med ut. Glad var ho Mor. Ho
laga til Niste og vart kvat og hyggjeleg som i gamle
Dagar. Upp-i Grefsensaasen var der ei Tjørn; der slog
dei seg gjerne ned og koka Kaffi. Og ho Mor rødde,
fortalde, lo. Det var ikkje stort ho hadde att av Live
sitt, stakkars Gamla. Nokre Rispur som inkje stort var
tess, det var paa Lag alt. Ha, ha, ha, lo ho; nei den
Gongen, du, daa Gamle-Kari og eg gjekk til Fossen der
uppe og ikkje hadde anna til Niste enn ei Skaal med
Kaldgraut... og den Grauten var so stiv, at eg braut
Skeii mi av i han; ha, ha, ha; tvers av! — Versogod,
sa Fanny, naar ho vilde faa henne sers i Lag; skal du
ikkje ha noko av franska brödet med smör och ost?
Ho Mor lo hjartans godt; ja det Narre, du! Nei, det
Narre, du ... Ha-ha, resa till Sverige och komma åter
med rena papir.. .vil ni ha mig då ? ha, ha, ha! — Aa
ja, han var narreleg. — Fanny hadde ikkje livt meir
enn Helvti so lenge som Mor si, men tottest vera reint
rik mot henne endaa; aa jau, det var godt likevel aa
ha lært og tenkt eit Grand.
Men det var kanskje sümt ho Mor gøymde paa; ho
tala so merkeleg lite um Onkel Solum. Og der var noko
rart ved den Greida; Fanny kunde ikkje koma fraa det.
Naar Fru Mühlberg ein Hende Gong var her inne, rødde
ho mykje um eit lite Gjentebarn ho hadde fengi Tak i;
Gamle-Kari hadde funni det, sa Fru Mühlberg og lo.
Og ho Mor kunde ikkje med all god Vilje løyne, at ho
gjerne vilde høyre um dette Barne; naar alt kom ihop
høyrde det kannhende Huse til? Stakkars Mor, so vondt
som det maatte ha vori for henne. Men sjølvsagt kunde
ho sist av alt fortru seg til sine eigne Døtrar... —
— Og heilt ut livde Fanny dei velsigna Kveldane,
naar ho fekk gaa og sjaa paa den vene Verdi i Lag med
Vénen sin, Gabriel.
268
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
