Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
30
FRED
Kverni, i det kalde mjølkvite Rome med dei rare
Skuggane naar Ljose kom, — var det so det kulsa i han.
Tenk, um det sat ein der no paa Kanten av Mjølkista!
Utanfor gjekk det. Han høyrde tydeleg at det gjekk.
Kven kunde det vera? Han venta og venta; men ingin
kom. So hadde det vel kje vori noko. „Kjære Herre
Gud, ver hjaa meg; vakta meg mot alt vondt" . . .
Nei; der gjekk det att. Tydelege, tunge Stig. Han
torde kje anna enn sjaa ut; tok Lykii og glytte paa
Ytredøri. Nei. Der var ingin. Berre Aasusen stod
imot han som eit Rop, ei gnell, lang Varsling. Han
slog Døri att og berga seg inn; dette skulde han kje
gjera meir. Men utanfor gjekk det og gjekk det.
Det var inginting! han dryfte Korn av all si Magt;
vilde kje høyre etter lenger. „Den Gud vil bevare er
uden Fare." Var det Djevelen som gjekk og lurde
paa han? Den Vonde var kannhende rædd at Enok
skulde faa rive seg laus no, og so vilde han taka han
med’ Tid var . . .
Tussa knirka og knaka, smaatt og tölmodigt; det
høyrdest som ho ynka seg: „aah, oi"; „aah, oi" . . .
Kva var tids med Kverni, tru; ho skrapa og skreik
som ho skulde gaa i Stein; han laut ut aa sjaa etter.
Nei; det var kje noko. Han kunde kannhende sleppe
litegrand meir Korn paa; ho svelgde det nok. Men
Mjølkista tok til aa fyllast; han fekk ause or litegrand.
„Aah, oi"; „aah, oi" . . . Underlegt med alt ein kunde
høyre, naar ein var so aaleine. —- Der gjekk det att.
Ikkje høyre paa det. Var det Folk so kom det, og var
det noko anna so var det magtlaust . . . „Fader vor,
du som er i Himmelen, helliget vorde dit Navn,
tilkomme dit Rige ..."
Daa skar Kverni i og song gjenom Sus og Staak
med sitt harde Steinmaal: „i Helvites Pøl"; „i
Hel-vites Pøl"; han høyrde det tydeleg. Og Tussa der
inne ynka seg og ynka seg, kvævt og stilt: „aah, oi";
„aah, oi"; . . . „i Helvites Pøl", „aah, oi": „i Hel-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
