- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / IV. Fred. Læraren. Den burtkomne Faderen. Heimkomin Son /
83

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

FRED

83

De ikkje vil ta meg det ille upp. Det er ein
forunderleg og djup Ting, som eg ofte hev tenkt paa.

„Det stend i Orde paa mange Stadir, at me skal staa
upp or Gravine paa den ytste Dagen slik som me no
stend og gjeng, i alle Delar og Maatar og med kvar
Léd og Lém. Det er noko me ikkje kann koma ifraa
det, min kjære og gudsfrygtige Mann Enok.

„Men so seier Jesus tydeleg paa ein annan Stad,
att i Uppstandelsen skal me kje gjeva til Ægte eller
taka til Ægte; men me skal alle vera soin Brørar og
Systrar. No kjem Funderingi. Me skal ha alle vaare
Lémir i Uppstandelsen ; men skal me og ha dei
ægte-skapelege Lémir, naar me etter Jesu eigne Ord ikkje
skal gifta oss? Kann De greida meg den Floken,
Enok?"

Han sputta og saag listig ut. Fantane i Omnskroken
hadde Stræv med aa halde seg aalvorsame.

„Den Floken greier Vaarherre," meinte Enok stutt.
„Men du som vil vera so kjend i Bibelen, du skulde
heller tenkja paa eit anna Ord: at den som ikkje vil
arbeida, skal heller ikkje æde."

Her rende Enok seg fast. Tomas kunde med
Sanning* segja, og dei andre Fantane song upp med honom,
at nett no kom han fraa sitt ærlege Blekksmed-Arbeid.
Og fyrr Tomas visste av det, hadde han her funni so
god ein Beinveg aat Maalemne sitt, at han kunde lata
dei andre Aspektine liggje so lengi.

„Me arbeider nok, me og, i all Ydmygheit og
Sim-pelheit," sa han, „og vilde gjerne arbeida meir, um
gode Folk kunde brüka oss til det. Men no, min snilde
og høgvyrdslege Enok, vilde eg fyrst av alt faa beda
for ein liten Son, eg hev ..."

Med mange søte Ord og i utruleg vridne og vrange
Bugtir og Krokar fekk han til Slutt fram det han vilde
um Carolus Magnus, „som ikkje hadde Hovud for den
høge Lærdomen, Presten hadde etla aat han." og som
„i si Ydmygheit aldri hadde sigta so høgt heller, men

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:48:53 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/4-1909/0093.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free