- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / IV. Fred. Læraren. Den burtkomne Faderen. Heimkomin Son /
118

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

128 FRED

eit Mannapaafunn; det var aa spotte og hæde den
heilage Ande, sagde dei; aa taka eit Reivebarn som
endaa ikkje kunde skilja Høgre og Vinstre, og spyrja
det um det trudde, — det var eit Narrespel, eit
Spottevers Difor hadde Djevelen slik Magt i Verdi au, for
di me ikkje var rett døypte . . .

„Aa Gud hjelpe og fri meg! Lat ikkje Djevelen
reint faa Magti! at han skal føra meg ut i kraftige
Vildringar og riva meg ut or Kyrkja og Frelsens Ark!"
— Han bad og ropa av djupaste Naud; men Tankane
tumla ustanseleg.

Ein Dag tok han paa seg og gjekk til Presten.

Presten Meier var ein snild Mann. Og han hadde
Lærdomen. Og Gud hadde innsett han til
Sjæle-hyrding, so me skulde vende oss til honom naar noko
stod paa; og Presten vilde like at Enok kom; det var
ein folkeleg Mann, Meier.

Hjaa Presten fekk Enok Hjelp. Ein merkeleg Mann,
denne Meier. Var det Raad, at Lærdomen aaleine
kunde gjera so mykje?

So snart han tok til aa tala, kvarv Sutir og Tvil so
burt for Enok, at han mest maatte leite etter deim
sjølv. Han skyna ikkje lenger at Djevelen kunde ha
raatt so med han i dette. Det var nok som Presten
sagde: at det var faarlegt aa skilja seg ut fraa
Kyrkjelyden. „Du skulde ikke foragte Menigheden og
Menighedslivet, Enok, selv om der voxer megen Klinte
blandt Hveden . .

Men serleg lagde Presten han paa Hjarta aa øve
seg i Tolmod. Ikkje berre beda um Tolmod, og so
vente at det skulde koma av seg sjølv; nei, øve seg
i det; for Presten trudde at det nett her var ein stor
Faare for Enok. „Du hev havt det for godt; no er
du som eit forkjælt Barn; so snart du ikkje fær det
som du vil, so vert du furtin og tek til aa mistru
sjølve Guds Naaderaadir." „Og desse Ting som ber
deg imot, deim skal du taka med Takk som Guds

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:48:53 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/4-1909/0128.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free