- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / IV. Fred. Læraren. Den burtkomne Faderen. Heimkomin Son /
136

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

136

FRED

ein saag ho var gjøld. „Du maa kje tru eg gjeng aat
Sengi med nokon, fyrr eg hev vori hjaa Presten!"

„Heh! — He-heh! — Ja no maa du driva paa som
du var paa eit Dansegolv, Maren; for no hev me stadi
her fire Karar i fire Timar, og eg tenkjer det vert so
mykje at du fær vel full Stakkebreiddi di. Sjaa deg
fyri, so du ikkje breider andre Stadir enn der me
hev slegi!"

— Soli heitna og Doggi gjekk av; det vart hardt
aa slaa i den turre Vollbakken. Dei var av og bytte
Ljæar.

— „Ja det er mange som fær svelta til Vinteren i

Aar, san!"

„Um so er ... so hev me visst fortent det." Enok
var i Ulag.

„Ja naar det raama dei som hadde fortent det!
Heh; hjaa Lensmann Aase stend Aakeren so ven at
det er ei Syn!"

Enok tagde. Um det likevel kunde vera dei nye
Arbeidsgreidune; og Beinmjøle . . . Vik bak meg,
Sattan — —

— Rundt um paa Slaattune sanka Folk. seg no um
Matspandi sine og heldt Fyridugurd. Gunnar grét mest,
daa han saag det; han var so svoltin han kunde gange
tvers av. Men Guds Vilje var at me skulde eta fire
Gongir um Dagen, meinte Enok; og daa skulde me
ikkje skjote inn noko Millommaal etter vaar eigin Lyst;
— dei laut i Arbeid att utan Fyridugurd. Gud vilde
nok ikkje lata oss hava vondt av at me drygde til
hans Tid kom. Men Carolus hadde stoli med seg ei
halv Kake heimanfraa; den lurde han seg no burtum
eit Gjerde og aat upp; kom so att knappande paa
Broki si, som han skulde ha vori av i eit anna Ærend.

Torkjell slepte seg laus med Drøs; det vart lang
Ykt; ein fekk drive Tidi. Fantestykki hans Lensmann
Aase vart fortalde; so tok Torkjell aat med
Embætts-mennane, dette Storherke, som livde av Stræve vaart

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:48:53 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/4-1909/0146.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free