- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / IV. Fred. Læraren. Den burtkomne Faderen. Heimkomin Son /
214

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

FRED

„Eg hadde daa aldri tenkt slikt!" jamra Anna
fortustra. „Men du veit dei gjer som dei vil, slike!" —

— Dropane vilde kje Enok hava. Han torde kje,
sagde han. Tenk um han ikkje skulde kunna vakne
att daa, naar Draumane kom. Men daa han sistpaa
tok Dropane likevel, hjelpte dei ikkje.

Det versna fort. Han leid visst ikkje so vondt som
fyrr; men han vart so underleg tutlin.

Og mykje meiningslaust fann han paa.

Han kunde kje liva; han kunde kje liva. Gunnar
skulde heim og han burt ... So lengi høyrde Anna
paa dette, til dess ho ikkje svara lenger. Brydde seg
kje um det. Det var berre Snakk. Men ho gjekk
med ein Otte for Bringa likevel; og ho kjende at det
vart laakare og laakare med henne. Det verste var
Nætane; daa laag ho og skalv og ræddast meir enn
ho sov. Enn um han vart reint galin; kva kunde han
ikkje daa finne paa?

Ein Dag kom ho yvi han burt i Løo; han laag og
stupa Kraake i Høye som ein Gutunge. „Aa nei
men Enok!" jamra ho; rædd og raadlaus tok ho til
aa graate.

„Græt du au no," busa han ut. „Ja no skal du
snart vera kvitt meg. — Berre seg, at eg skal gjera
det!" klynka han; „eg hev kje Kraft sjølv; berre eg
hadde Kraft!"

Ho torde ikkje vera aaleine i Huse. Paa eigi
Andsvar leigde ho Torkjell Tualand til aa vera der jamt.
Betre Laurdagsnatti og Sundagen skulde han faa vera heime.

Skrinn som ein Skugge drog ho seg ikring; venta
kvar Dag aa bli liggjande. Ein Kveld ho saag Enok
gaa aat Løo med eit Reip, kvakk ho so ho laut aat Sengi.
Serina og Smaagjentune vart sende etter aat Løo ;
Vesle-Paulus krabba graatande uppi Sengi til Mor si,
rædd av di dei andre var rædde . . . Anna kjende at
dette stod ho ikkje lenger i. Det vart sent Bod til
han Gunnar; han fekk rive seg laus og koma no.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:48:53 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/4-1909/0224.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free