Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
232
LÆRAREN
Helga (tvingar seg roleg). Aa ja.
Jens. Det var vel kje denne — Tabitha, du nemnde
i eit Brev ein Gong? — denne Eventyrprinsessa som
var funni paa Vegkanten–
Helga. Nei; d’er Evelinde, det. — (Døyver ein sukk.)
Ho er klokare ho; held seg meir tilbake. Tabitha
heng her jamt; han kann kje faa henne fraa seg.
Henne bryr eg meg kje um.
Jens (ser paa henne). Bryr du deg um — den andre
daa?
Helga (snøgg). Nei, - ikkje soleis. (Uroleg; braadt upp.-
Skal eg skjenkje meir Kaffi aat deg?
Jens. Takk; du hev store Koppar. Lat meg faa
sitja her og kvile meg no.
Helga (brydd). Ja du tok det vel ikkje for, at eg . . .
skulde ha Mistru —
Jens nær.) Til Mannen din nei ? — Nei so taapi er
du daa ikkje, (stutt Togn.)
Helga. Ja men hev han kje . . . vori noko vil! av
seg? I Studenterdagane — —
Jens. Det var ingin Ting.
Helga. — — Han læt kje so sjølv.
Jens. Paal gjer seg so svart han kann faa seg, han.
(Smiler.) Ja, ja; ei Gjentesprengje hev han vori; og
han hadde ei Urid daa, — den Gongen ho hadde
narra han so stygt. Dotter til Presten.
Helga. Aa, — var der noko aalvorsamt i det ?
Sjølv segjer han det var berre Barnefias.
Jens. Det var det nok; men det var daa for hennar
Skuld han tok paa aa studere.
Helga. Aa ja. — Og daa han so hadde lesi seg
mest forderva og var halvferdug til Prest —
Jens. Ja so tok ho Doktaren og lét honom sitja.
For henne hadde det nok berre vori Fjas.
Helga (med ein halvdøyvd Sukk). Og det . . . tok han
seg so nære.
Jens. Ja, med det same so. Og der er aldri Hov
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
