- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / IV. Fred. Læraren. Den burtkomne Faderen. Heimkomin Son /
350

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

350

DEN BURTKOMNE FADEREN

Han lagde ut for meg, at det var Tenar ein skulde
vera; at ein aldri var so fri som daa; at ein aldri
kunde gjera so mykje godt som daa, og kva det no
var alt. Løn vilde han ikkje hava, men „Mat og Klæde
og ein fast Heim, og so mykje fritt som eg treng til
mitt Arbeid for Fanten min".

„Og til aa fara um og halde Bønemøte?"

Han svara: „eg held ikkje Møte lenger."

„Nei det er sant. Kor kann det ha seg?"

„Du veit dette vonde som hende meg. Daa fekk
eg sjaa at eg ikkje var vaksin til aa vera Lærar for
andre.

Og so hev eg lært noko. Det er ikkje me som skal
tala for Folk. Live vaart skal tala. Dei skal kje
høyre vaare fagre Ord; dei skal sjaa vaare gode
Gjerningar. Daa lærer dei Takk og Tru og Glede."

Han lo. „Alltid skal me ut og preike forandre!
Strakst me hev lært noko, so skal me upp paa Stolar
og Bord og forkynne det for andre! Men naar dei
andre hev lært det, gjer kje dei det heller; for dei
skal og ut og forkynne det for andre. So vert det
Snakk alt. Nei; den som vil gjera noko godt, han
skal halde sin Munn og lata Gjerningar tala."

Eg saag paa Bror min; eg hadde kje tenkt han
hadde so mykje Vit. Men eg sagde:

„Korleis talar dine Gjerningar um deg? Sume held
deg for galin og andre for det som verre er."

„Det hev eg nok fortent, Gunnar; men det skal eg
fortelja deg ein annan Gong. I Dag vil eg berre vita
um du vil ha meg til Gardsdreng."

Eg hadde stor Hug til aa segja ja, men torde ikkje.
„Kva skal eg kaupe Gard etter," svara eg. „Ein
gamall krank Mann; og ingin Erving. Ætti vaar er
nok dømd, som han Far sagde."

Han tagna og gjekk.

Underleg er han. Og eg veit ikkje kor langt han er
sætande. Men han kann stundom vera so lik han Far.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:48:53 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/4-1909/0362.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free