Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
DEN BURTKOMNE FADEREN 369
XXVIII.
Lat likso godt dei møte fram som synda imot meg!
Der er nok av deim, og eg gløymer deim ikkje.
Nei, nei, ikkje du.
Eg vil kje segja noko paa deg.
Det var eg som synda verst,
og laug for deg som var ung,
og braut sund ditt Liv,
endaa du heldt av meg.
Nei; ikkje du.
Endaa det var hardt
daa du gjekk,
nett som eg tok til aa sjaa deg
og skyna deg.
Ja var du her,
du bleike, du sterke!
so leid eg ikkje so,
trur eg.
Nei, vend deg ikkje burt.
Lat meg sjaa dine Augo,
dine store svarte Augo.
Dei er kalde, eg veit det;
men lat meg sjaa deim;
lat meg sjaa djupt inn i deim,
um det ikkje enno inst inne
skulde vera ein Tanke for meg,
ein litin god Tanke.
Gakk ikkje fraa meg!
Du skulde vera her,
og vera god med meg;
og eg skulde lære aa elske deg,
og du skulde sitja her,
og fylgje meg
gjenom dei myrke Djuv
fram til den tronge Porten.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
