- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / VIII. For seint ute. Kolbotnbrev. Knudaheibrev. Ei finneferd /
119

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Lufti. Og betre og betre smakar ho meg; det er
Stun-dir daa eg beint fram kjenner Bonden vakne i meg enno.

Me Bøndar er paa ein serskild Maate bundne til Jordi;
riv me oss lause fraa denne Livsgrunnen vaar, so fær
me alltid ein Stans eller Stur i Vokstren.

Bygata kann vera gild. Men ho er ikkje til aa slaa
Rot i. Eg med min Fante eller Viking Hug til aa flakke
og flytja skulde kunna trivast med aa skifte Bustad
tri-fire Gongir um Aare, som Byvis er; men nei. Inst inne
høyrer eg til dei buande; er Bonde.

Bymannen er heime kvar han kann faa sett upp sine
«Møbler»; for Bonden er Heim noko meir. Heim etter
hans Tanke er fast Bustad paa eigin Grunn for honom
og Ætti hans ut gjenom Tidine; eit Ætte-Rike er
Heimgarden med Aaker og Eng og Elv og Skog, med Bu og
Bygnad for Folk og Fe, med Tim og Tuft og Lødu og
Loft; alt er tilvant og innlivt, so Kui kjenner sin Baas
og Hesten sin Stall; kvar Hage og Høgd hev Namn;
og Segnir vil svive um Haug og um Heller. Og Minne
liver fraa Ætt til Ætt og gjev Samanheng millom det
som var og er og det som koma skal. Gardane hadde
daa au fraa gamalt ein Tuftekall eller eit Tun-Tre; og
mange Stadir gjekk Gardvorden og træla og drog til
Hus Ætt etter Ætt utigjenom. Slikt eit Rike er det me
kallar Heim. Og difor kann Bymannen vera so rik og
fjong som han vera vil og heite so tyskt at det smell:
er me so sant oss sjølve, so er me Adelsmennar mot
honom i all vaar Armod. Me kunde for den Skuld godt
skrive oss med eit «fraa» fyri Gardsnamne; og dette
«fraa» vilde vera likso godt som det engelske «of», det
tyske «von», det franske «de» o. s. fr.; eg skulde soleis
kunna skrive meg Aadne Eivindsson fraa Garborg.

Men det er det same med slikt, veit du. Det er vel
so stolt aa løyne sin Stormannskap som aa gaa og

119

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:51:55 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/8-1944/0121.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free