Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
192
SKÝRSLUR UM KÖl’LUGOS. 206
svo sem þessi, hvað og títt sker, þá skal fyrst eldurinn
upp-spretta mitt úr greindum Grímsvötnum, og þar upp úr loga
og tundra svo sem annað bál af brenniholtum eður þurrum
viði. En hvað hér útí um sagðan eldshita sannast er, gef
eg þeim um að dæma og úrskurða, er hans náttúru, art og
tegund betur vita, og þar um af reynslu eður veraldlegra
spekinga bókum forfarnir í eru, og Iæt þar um að sinni
hjá-líða íleira að skrifa, heldur áformaða f’rásögu upp aftur
byrja.
Sami eldur, er úr sögðu myrkri kom, var stundum svo
bjartur, að hann var skærari en nokkur veraldlegur eldur
eður Ijós vera kann (sólunni frátekinni), stundum rauður og
stundum alla vega litur sem skær regnbogi. Og strax eftir
eldsglossurnar þá fylgdu reiðarþrumuslög, brak og brestir,
svo engvar fallbyssur hvað stórar eða margar þær vera mega,
kunna þvílík hljóð og ógnan af sér gefa. Sögð
reiðarþrumu-slög (ef svo má kalla) gengu eigi svo sem aðrar náttúrlegar
reiðarþrumur plaga að hlaupa, eður rétt áfram (eftir þvi sem
það öflugasta veður eða vindur í loptinu hana ber), heldur
þá hljóp eð sama hljóð, brak og brestir í sama bili áfram,
aftur á bak, yfir sig i loftið og undir sig á jörðina. Og eg
Th. M. S. sá með mínum eigin augum og heyrði tií, að
eld-glossinn og hljóðið skifti séi’ í sundur i loftinu í 2, 3 og 4
parta og hljóp svo síðan sitt hljóðið i sérhverja átt og álfu,
og jafnsnart saman aftur í eitt, og var svo siðan til að heyra
sem ein (stundum inargar) kæmi hver annari á mót og
sveifluðu sér síðan i snarkringlu ofan á jörðina, álika svo
sem þá iðukast í vatni sig saman pressar eður í hring sér
saman slær, og af slíkri sveiílan og kringsnúningi þá urðu
hljóðin og brestir svo stórir og áhnykkja margfaldir með
braki og stórbrestum meir og framar, en þó tíu sinnum
tí-f’aldar reiðarþrumur á mót hver annari hlypi og sér ígegnum
aðra þrengdi, eður stundum hver annari eftir rendi svo ótt
og títt að eigi var mögulegt tali á að koma. En hvað margt
og mikið (nokkrum má þykja) að eg um þessi undur ræði,
skýri eður skrifa, þá er mér þó valla (eður ekki) mögulegt
það alt svo með minni hendi að skrifa (miklu síður með
tungu og munni að tala eður þessi ógn og undur svo
sundur-liða). svo sem það skeði og tilféll á öllum þessum fyi’ir og
eftirfylgjandi tíma. Enginn skal og slíku tilfelli heldur trúa,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
