Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VI
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
cić mnie! Boże, jak okropnego doznałem wrażenia,
gdy mnie się dotknął. Ruchem rozpaczliwym wpił
się w moją rękę. Krzyknąłem, lecz on trzymał
mnie mocno i szedł za mną. Wydostaliśmy się
z trzęsawiska; korzenie mu nie zawadzały od chwili,
gdy trzymał moją rękę. Zbliżyliśmy się do kamie-
nia, za którym byłem ukryty poprzednio. Tu warjat
padł na kolana i całował ziemię, na której stałem;
skrwawiony i wyczerpany klęczał przedemną, dzię-
kując, że byłem tak dobry; błogosławił mnie i pro-
"sił Boga, by mi zesłał nagrodę za tyle dobroci.
Oczy szeroko otwarte zwracały się ku niebu z bła-
galną modlitwą za mnie. Nie dotknął ustami ani
mojej ręki, ani nawet moich butów, a tylko cało-
wał ziemię, ślady moich stóp. Zapytałem: dlaczego
całujesz ziemię, na której stoję? Bo usta moje —
odparł — są pełne krwi i nie chcę zawalać twych
butów. Nie chciał zawalać moich butów! Zapytałem
znowu: „Lecz za co mi dziękujesz, skoro ci wy-
rządziłem zło i cierpienie?” „Dziękuję ci za to —
odparł —żeś mi nie zadał większego cierpienia, że
byłeś dobry i nie dręczyłeś więcej. — Dlaczegóż
krzyczałeś, dlaczego otwierałeś usta by mnie uką-
sić?” — Nie chciałem cię kąsać — odparł — otwie-
rałem usta, by cię poprosić o pomoc... Nie mogłem
jednak wymówić słowa, a tyś mnie nie zrozumiał.
Potym zaś krzyczałem z bólu”. — Więc to dlatego
krzyczałeś?” — pytałem znowu. — „Tak, dlategol...”
Spojrzałem na warjata. Wciąż spluwał krew, ale
równocześnie modlił się za mnie; tylko teraz spo-
strzegłem, że go widziałem już dawniej, że go
znam. Był to człowiek starszy, z włosami siwemi
i nikłym zarostem — był to Minuta.
Nagel zamilkł. Jakby dreszcz lekki przebiegł
wszystkich obecnych. Reineri spuścił oczy i długo
nie podnosił ich z ziemi.
83
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
