Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XI
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
jak zwykle, zasłaniając się parasolką, by ukryć ru-
mieniec.
Naprzód mówili o ostatnim spacerze w lesie.
Okazało się, że wówczas postąpiła lekkomyślnie,
zaziębiła się bowiem, pomimo że noc była ciepła.
I teraz jeszcze nie czuje się dobrze. Powiedziała
to wszystko z wielką prostotą, jak gdyby rozma-
wiała ze starym znajomym.
— Lecz pani żałować tego nie powinna, niech
mi to pani obieca!— prosił, nie tłumacząc się dalej!
— Nie — odparła — nie żałuję! Patrząc na
niego ze zdziwieniem, dodała: „Dlaczego pan o to
prosi? Noc ta była tak piękna, pomimo, że cały
czas obawiałam się „człowieka z latarką”, o którym
pan opowiadał. Nawet śnił mi się później, Co to
za straszny był sen!”
Czas jakiś mówili o człowieku z latarką. Na-
gel był bardzo ożywiony i rozmowny, między
innemi przyznał się, że sam miewał napady strachu
w rozmaitych okolicznościach — naprzykład, często
ogarniał go lęk, gdy schodził ze schodów, co krok
oglądał się, czy kto za nim nie idzie. Coby to
mogło oznaczać? Co to jest właściwie? W każdym
razie jest to coś mistycznego, coś dziwnego, czego
uboga „wszechwiedząca” nauka wytłumaczyć nie
zdoła — zbyt jest gruba i kańciasta, by odczuć
i pojąć tchnienie siły niewidzialnej, ślepych czyn-
ników życia.
— Wie pani — zaczął — że miałbym ochotę
skręcić w jakąś inną ulicę; te domy, stosy kamieni
na lewo, trzy grusze w ogrodzie sędziego po-
koju — wszystko to budzi we mnie najwyższą an-
typatję, duszę napełnia męką nieokreśloną. Gdy
idę sam, zawsze ulicy tej unikam, obchodzę ją na-
wet wtedy, gdy muszę drogi nałożyć. Co to być
może?
187
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
