Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— Dobry wieczór pani! Jestem tu obcy, niech
mi pani wybaczy, wyszedłem na przechadzkę i nie
wiem zupełnie, gdzie się zabłąkałem.
Minuta miał słuszność... W jednej chwili
oblała się rumieńcem; odpowiadając, zaczerwieniła
się jeszcze więcej.
— Dokąd pan chce iść?—zapytała, obrzucając
mnie spojrzeniem.
Zdejmuję czapkę. Stojąc z głową obnażoną,
z czapką w ręku, mówię dalej:
— Może pani będzie łaskawa powiedzieć, jak
daleko stąd do miasta, powiedzieć dokładnie.
— Nie wiem — odpowiada — jak daleko do
miasta, ale pierwszy budynek, do którego pan doj-
dzie, to pastorat, a stamtąd do miasta ćwierć mili.
Po tych słowach chce odejść.
— Dziękuję najuprzejmiej — mówię znowu.
Jeżeli jednak pastorat znajduje się za lasem, może
pozwoli mi pani towarzyszyć sobie, o ile pani tam
idzie—albo i dalej. Słońce już zaszło, niech mi pani
da swą parasolkę. Nie będę pani nudził, nie będę
się odzywał wcale, jeżeli pani tego sobie nie życzy;
tylko niech mi pani pozwoli iść za sobą, przysłu-
chując się szczebiotowi ptaszków. Niech pani nie
odchodzi, nie odchodzi tak zaraz! Dlaczego pani
tak biegnie?
Wobec tego, że pomimo słów moich biegła
i słuchać mnie nie chciała, pogoniłem za nią. Chcąc,
by słyszała, co mówię, wołałem:
— Bierz licho jasną twarzyczkę pani, jeżeli
kiedy jaka inna silniejsze na mnie wywarła wra-
żenie!
Wtedy pomknęła tak szybko, że w parę chwil
straciłem ją z oczu. Gęsty blond warkocz wzięła
w biegu do ręki. Nigdy w życiu nic podobnego
nie widziałem!
42
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
