Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - V
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
k.
zresztą, przypominam sobie, że są nawet trzy krze-
sła... jedno stoi w kącie przy łóżku... Obite pon-
sowym pluszem... oparte o Ścianę... inaczej by stać
nie mogło, tak jest zniszczone... Więcej, zdaje się,
nic już niema.
— Czy, istotnie, nic tam więcej niema? Ani
zegara ściennego, ani starego obrazu? Nic w tym
rodzaju?
— Nic... Dlaczego pan o to zapytuje?
— Tak sobie... a krzesło, które stać może tylko
przy ścianie... chcę powiedzieć, krzesło, obite czer-
wonym pluszem, jak wygląda? Czy bardzo stare?...
Dlaczego stoi przy łóżku? Czy nie można usiąść
na nim? Czy wysokie ma oparcie?
— Tak... oparcie wysokie, zdaje się... zresztą,
doprawdy, nie pamiętam.
Od strony grobu dochodził śpiew chóralny
i gruchot usypywanej ziemi. Obrządek był skoń-
czony. Chór umilkł. Chwilę jakoś panowała cisza
zupełna. Potym tłum zaczął się rozchodzić. Więk-
szość dążyła do wrót cmentarza. Niektórzy pozo-
stali, rozmawiając z sobą. Kilka panien i panów
zbliża się ku mogile, przy której stał Nagel z Mi-
nutą; była tam przeważnie młodzież; wszyscy błysz-
czącemi zdumionemi oczami przyglądali się obu
mężczyznom. Dagny Kielland sponsowiała, lecz szła
prosto przed siebie, nie patrząc ani na lewo ani
na prawo. Adwokat także oczu nie podnosił, roz-
mawiał cicho z jedną z panien.
Gdy całe towarzystwo mijało Nagla i Minutę,
doktor Stenersen zatrzymał się i skinął na Mi-
nutę, który podszedł ku niemu. Nagel siedział na
płycie. i
— Może zechce pan poprosić tego pana...
mówił doktór... nic więcej Nagel nie słyszał.
W chwilę później doktór wymówił głośno jego na-
64
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
