- Project Runeberg -  Misterje /
80

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VI

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Na to odparł Nagel:

— Pana, panie adwokacie, muszę poprosić o prze-
baczenie i gotów jestem dać panu wszelkie zadosyć-
uczynienie, jakiego pan zażąda, tylko nie teraz... Nie-
prawdaż? nie teraz?

— Nie, tu nie miejsce, oczywiście — rzekł
krótko Reinert.

— Tak—a zresztą, czuję się dziś tak dobrze—
ciągnął Nagel z twarzą rozjaśnioną. Uśmiech ten
czynił go podobnym do dziecka. Jaki cudny wie-
czór... wkrótce na niebie zapalą się gwiazdy... Tam,
na górach płoną stosy... od morza płynie śpiew.
Posłuchajcie państwo! naprawdę, jest tam pięknie...
Nie znam się na śpiewie, ale... czy i tak nie jest do-
brze? Przypomina mi się noc, spędzona na morzu
Śródziemnym, około wybrzeży Tunisu. Na okręcie
było około stu pasażerów, skądś z Sardynji— cały
chór śpiewaków. Nie należałem do ich towarzy-
stwa, śpiewać nie umiem, lecz, siedząc na pokła-
dzie, przysłuchiwałem się dźwiękom, dochodzącym
z salonu na dole. Trwało to prawie całą noc. Nigdy nie
zapomnę, jak czarujące wrażenie wywierał ten śpiew
w mrokach ciemnej nocy. Ostrożnie pozamykałem
wszystkie drzwi do salonu, możnaby rzec, zamkną-
łem śpiew. | wtedy zdawało mi się, że tony wy-
rywają się z morskiej głębi, a okręt przy dźwię-
kach szumnej muzyki płynie w wieczność. Wy:
obraźcie sobie, państwo, bezbrzeżny rozśpiewany
ocean i wokoło rozlegające się głosy nadziemskie-
go chóru.

Z ust panny Andresen, siedzącej najbliżej Na-
gla, wyrwał się okrzyk mimowolny:

— Boże, jakież to musiało być cudne!

— Pani — odparł Nagel — raz tylko w ży-
ciu widziałem coś piękniejszego, ale było to we
śnie. I było to dawno, bardzo dawno, kiedy jesz-

"80

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0090.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free