Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— Nie mogę używać wózka z powodu cho-
roby... nie mam siły go ciągnąć. Nosić mogę na-
wet duże ciężary, jeżeli ktoś mi je ostrożnie wła-
duje na barki... lecz, gdy popycham wózek, tracę
siły i padam twarzą na ziemię, doznając przy-
tym strasznych boleści. Z workiem łatwiej sobie
daję radę
— Nie, nie!
Pauza.
— Może pan kiedy zajdzie do mnie — za-
pytał Nagel — proszę pana o to? To nieładnie
z pańskiej strony tak o mnie zapominać. Nie będę
pana zmuszał do picia. Proszę, niech pan nie za-
pomina, Ne 7, niech pan idzie prosto do mego
pokoju.
Z tymi słowy wsunął mu banknot do ręki
i oddalił się szybko w kierunku ulicy Nadbrzeżnej.
W ciągu całej rozmowy wzrokiem ścigał zieloną
suknię i teraz za nią poszedł.
Przy domku Marty Gude przystanął i chwil
parę rozglądał się wokoło. Nikt go nie śledził.
Zapukał: odpowiedzi nie otrzymał. Przedtym dwu-
krotnie już pukał do drzwi Marty Gude, lecz ni-
gdy nikt się nie odezwał. Tym razem na własne
oczy widział ją wracającą z rynku i postanowił nie
odchodzić, zanim się z nią nie zobaczy. Bez wa-
hania otworzył drzwi i wszedł.
Marta stała w środku pokoju i patrzała na
przybysza. W jednej chwili twarzyczka jej pokryła
się szkarłatem. Była tak wzruszona, że ręce wy-
ciągnęła przed siebie, jak gdyby szukała pomocy.
— Przepraszam panią za swoje natręctwo —
odezwał się Nagel, składając ukłon głęboki. Wdzięcz-
ny był bym ogromnie, gdyby mi pani udzieliła
chwilki rozmowy. Niech się pani uspokoi, nie za-
154
> RO ŻE ZES TOTEY
pw” PORZE
„Amin WORCESTER
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
