- Project Runeberg -  Misterje /
173

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - X

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

— Oto już po raz drugi zapytuje pa”, czy
nie uderzyłem się w głowę—i, może, zapytując ma
pan jakąś myśl ukrytą? Nie, głowy sobie nie ude-
rzyłem i nie doznałem wstrząśnienia mózgu jeżeli
to pan chciał wiedzieć. Lecz upadek był tak sil-
ny, że złamałem sobie żebro, do tego się przy-
znaję. Obecnie jest już dobrze, wszystko się za-
goiło; nie zostało śladu — obym tak wolny był od
wszystkich grzechów!

Podczas całego opowiadania Minuty, Nagel
pił bez przerwy. Teraz zadzwonił i znów kazał
przynieść wina. Potym zaczął:

— A propos... przyszło mi do głowy jedno
pytanie... Jak panu się zdaje, czy ja się do pe-
wnego stopnia znam na ludziach? Niech pan nie
patrzy na mnie z takim zdumieniem, to tylko zwy-
kłe, koleżeńskie zapytanie! Czy pan sądzi, że
byłbym zdolny czytać w duszy człowieka, z któ-
rym rozmawiam?

Minuta spogląda nań nieśmiało, i, zakłopo-
tany, nie znajduje odpowiedzi. Nagel odzywa się
Znowu:

— Zresztą, niech mi pan daruje. I ostatnim
razem, gdy pan mnie zaszczycił swoją wizytą,
wprawiłem pana w zakłopotanie pytaniami naj-
głupszemi. Może przypomina pan sobie, iż, mię-
dzy innemi, proponowałem panu za taką to a taką
cenę, przyznanie się do ojcowstwa cudzego dziecka.
Ha, ha, ha! Pamięta pan? Wtedy uchybiłem panu,
dlatego że pana jeszcze nie znałem; dzisiaj znowu
wprawiam pana w zdumienie, pomimo że pana już
znam i szanuję wysoko. Uważa pan, dzisiaj je-
stem zdenerwowany, tak dużo piłem. Oto przy-
czyna. Naturalnie, pan widzi przecież, że jestem
pijany!.. Oczywiście, pan to już spostrzegł, pocóż
mam udawać. Ale o czym ja mówiłem? Prawda,

173

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0183.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free