Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
wyobrażasz sobie, jak gorzko płaczę za tobą pod-
czas nocy bezsennych, gdy tęskne myśli spać mi
nie dają... Drogi mój chłopczyk! I zawsze masz
takie czerwone usta? Wielki Boże! Co ja przemy-
ślałam podczas tej podróży? Zapytywałam siebie:
czy zawsze ma usta tak czerwone?... Jak niespo-
kojnie oczy twe biegają wokoło! Przecież nie gnie-
wasz się chyba, co? Nie zmieniłeś się wcale, tylko
oczy twoje tchną smutkiem... Czyżbyś obmyślał
sposób, w jaki chcesz się mnie pozbyć coprędzej...
Nie, pozwól mi lepiej usiąść tu, obok ciebie, bę-
dzie ci przyjemniej, nieprawdaż? Muszę pomówić
z tobą o wielu rzeczach, a czasu mam niewiele—
statek za parą godzin odpływa. Lecz ty miną obo-
jętną wytrącasź mnie z równowagi. Co mam po-
wiedzieć, byś mnie słuchał? W gruncie rzeczy nie
uczuwasz dla mnie ani cienia wdzięczności za to,
że pamiętałam o tym dniu i przyjechałam do cie-
bie... Dużo kwiatów dostałeś?... Naturalnie. Pani
Stenersen pewnie też pamiętała o tobie. Powiedz
mi, jak wygląda ta pani Stenersen, dla której grasz
rolę agronoma! Ha, ha, ha! Co za pomysł!... Ja
także miałam wielką ochotę przywieść ci parę kwia-
tów, lecz nie miałam pieniędzy... właśnie teraz je-
stem bardzo biedna!... Boże Wielki! Tylko kilka
minut będziemy razem, a ty nie słuchasz mnie
uważnie! Czyż to tak trudno? Ach, jak się wszystko
zmieniło! Pamiętasz — ale pewnie już o tym zapo-
mniałeś i zbytecznie ci przypominać — pamiętasz
jak niegdyś poznawałeś mnie zdaleka po piórze na
kapeluszu i zaraz wybiegałeś na spotkanie. Sam
wiesz, że tak było, nieprawdaż. Raz zobaczyłeś
mnie na wałach fortecznych. Potrząsasz głową; pa-
miętasz więc? Widzisz, mam słuszność! Nie wiem
jednak, dlaczego przyszło mi do głowy to pióro
na kapeluszu... Boże Wielki. Zapomniałam zupełnie,
207
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
