- Project Runeberg -  Misterje /
290

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XVI

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

ROD

utrzymać ze sprzedaży jaj na rynku!... Nie, życie
wcale nie jest tak złe, a często jest nawet pięknel

— Życie często bywa piękne — odświadczyła.

— Tak, ma pani słuszność! — odparł... A te-
raz pójdziemy zobaczyć żywe obrazy! Staniemy we
drzwiach... znowu będziemy mogli usiąść, gdy pani
zechce. Czy dobrze pani widzi ze swego miejsca?
Jeżeli nie, to mogę podnieść panią wyżej.

Zaśmiała się i przecząco potrząsnęła głową.

Gdy na estradzie ujrzał Dagny, wesołość jego
znikła. Oczy zmartwiały, nie widział nikogo, prócz
niej. Śledził kierunek jej spojrzeń, mierzył ją wzro-
kiem, obserwował wyraz twarzy, nawet spostrzegł,
że róża na jej piersiach podnosi się i opada, po-
dnosi się i opada. Stała ostatnia w długim szeregu
osób; łatwo ją było poznać, pomimo przebrania.
Panna Andresen siedziała w środku i była królową.
Cały obraz, w czerwonym oświetleniu, przedstawiał
coś w rodzaju rebusa, który doktór wystawił z wiel-
kim trudem i staraniem.

— Ślicznie! — szepnęła Marta.

— Tak... Co jest śliczne? — zapytał.

— Ależ... obraz!... Czyż pan nie widzi? Gdzie
pan patrzy? e

— Tak, całość bardzo ładna.

Aby nie wzbudzić podejrzenia i nie dać za-
uważyć, że patrzy tylko w jeden punkt, w jedno
miejsce, zaczął ją rozpytywać o nazwiska wszyst-
kich pań, biorących udział w obrazie, lecz prawie
nie słyszał, co mu odpowiadała. Stali, dopóki świa-
tła nie pogasły i kurtyna nie zapadła.

Z małemi przerwami w kilka minut nastąpiły
po sobie wszystkie pięć obrazów. Była już dwu-
nasta. Marta i Nagel stali we drzwiach, patrząc
na obraz ostatni. Gdy spuszczono kurtynę i orkie-
stra znowu zagrała, usiedli przy stoliku, nawiązując

290

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0300.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free