- Project Runeberg -  Misterje /
295

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XVI

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

wh
gKERIH

Leżał w nim wykwintny, ciemno - bronzowy
instrument, starannie jedwabiem różowym owinięty.
Struny watą przykryte.

— Niepraważ, jakie piękne są te skrzypce?
A trzy literki z rubinków na końcu gryła znaczą:
Gustaw Adolf Christensen. Nie, takie skrzypce
sprzedać -— to grzech! Cóż rozweseli człowieka,
gdy go smutek ogarnie? Inna rzecz, gdyby kto
zechciał tylko zagrać na nich parę razy...

Nie. Próbować skrzypiec Nagel nie chciał.

Lecz organista wyjął już instrument z pudet-
ka i, podczas gdy giminaści wykonywali ostatnie
skoki, a publiczność zasypywała ich oklaskami mó-
wił bez przerwy o znakomitości skrzypiec, które
odziedziczył po trzech pokoleniach. „Lekkie są jak
piórko, niech się pan sam przekona!...*

I Nagel przyznał, że są lekkie jak piórko,
Gdy jednak skrzypce znalazły się w jego rękach,
zaczął je obracać i potrącać struny. Z miną znawcy
wygłosił: „Mittenwałder, o ile widzę”. Nie trudno
jednak było odgadnąć, że to Mittenwalder, ponie-
waż nazwisko to wydrukowane było na dnie pu-

ełkap Pocóż więc ta mina znawcy? Gdy gimna-
ści zeszli ze sceny i przebrzmiały oklaski, Nagel
wstał z miejsca. Milczał, tylko rękę po smyczek
wyciągnął. Chwilę później, kiedy wszyscy powstali,
chcąc salę opuścić, wśród ogólnego hałasu i gło-
śnych rozmów grać zaczął. Powoli zapanowała ci-
sza. Co grał? Pieśń, barkarolę, taniec, taniec wę;
gierski Brahmsa, jakieś potpourri namiętne — była
to gra, pełna dzikich, oryginalnych, owałtownych
tonów, wdzierających się do duszy. Przechylił
głowę na bok, cała jego postać tchnęła tajemni-
czością. Niespodziewane wystąpienie po nad pro-
oram, w pośrodku sali, gdzie było już trochę cie:
mno, oryginalna powierzchowność, jaskrawo - żółte

295

<ióm | . EP" IE "al 77
sę r” ” 97,
26 - mame MA - —

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0305.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free