Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
med dette or nokre dokument som er inntekne i kopiboki
aat Riksarkivet. Me ser at Kyrkjedepartementet fyrebar
at skrivemaaten hadde vorte so ustød paa det siste, — og
det kunde vera rett nok. For forutan Munthes matrikkel
hadde dei den gamle matrikkelen, og so Blichfeldts
matrikkel som alltid hadde vorte noko kjend; dertil var det
nyleg kome privat ei «Kortfattet alphabetisk-topographisk
Ordbog over Norge»; det var ei liste yver inndeilingsnamn
og bynamn, som W. Thrane hadde gjeve ut i 1841. Alle
desse fire hadde kvar sin maate, Thrane fylgde mest tidi
fyre Blichfeldt. Naar riksstyret daa ikkje med heil hug
og fast hand sytte fyre at kontori fylgde det officielle
— Munthes matrikkel — var det naturlegt at det vart rot.
Den eigenlege grunnen til at Kyrkjedepartementet fekk
i stand lista si, var at dei mislika matrikkelen aat
Munthe. Han var inkonsekvent; og til inkonsekvensane
rekna dei fyrst og fremst at Munthe hadde ført inn dei
norske harde konsonantane. Den mannen som
Kyrkjedepartementet tok til raadgjevar og hjelpesmann, var
riksarkivar Chr. Lange; han skreiv i ei utgreiding dagsett 15.
mai 1847 m. a.: «Man [d. e. Munthe] har i stedsnavnenes
skrivemaade afveget fra vort skriftsprogs almindelige
orthographiske regler» med aa setja t og k i namn som Tvet,
Hvitesø, Aker, Laurvik. «Men uagtet man maa indrømme, at
udtalen — almuens og den dannedes — bør have en vigtig
stemme i stedsnavnenes skrivemaade, naar ikke etymologi
og analogi derved i væsentlig grad forstyrres, og uagtet det
er vist, at d og g, naar de i oldsproget skreves og udtaltes som
t og k (f. eks. fet [soleis!] (fed), blaut, bløt[!] (blød), aker
(ager) o. s. v.), selv paa den dannede nordmands tunge lyde
som t og k, maa det dog erklæres utilraadeligt eller
idetmindste inconseqvent at indføre denne norske udtale i
stedsnavnenes skrivemaade, saalænge man, og vistnok med
grund, ikke vil gjennemføre denne skrivebrug i sproget i
det hele. Det inconseqvente at skrive f. ex. Ringsaker, men
«hvedeager», «Laurvik» eller «Brevik», men en «bred vig»
har desuden den uleilighed ved sig, at skrivemaadens
forskjellighed vækker den urigtige formodning, at stedets
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
