Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - LXXVII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
96
LXXVII
Eg kjenner deg for min Gud og står
langt burte, — eg kjenner deg ikkje for min
eigen frende og kjem næmare. Eg kjenner
deg for får min og bøygjer meg framfor
føtene dine, — eg helsar deg ikkje upp i
handi som ein ven.
Eg står ikkje der som du kjem ned og
eignar deg til meg, so eg karm taka deg inn
til brystet mitt og gjera deg til venen min.
Du er broren millom brørne mine, men
deim ansar eg ikkje, eg skifter ikkje for
tenesta med dei, og soleis skifter eg alt eg
eig med deg.
I lukka og liding står eg ikkje saman
med menneskje, og soleis står eg hjå deg.
Eg gravar for å missa livet, og soleis stu
per eg meg ikkje ned i det store livs-vatnet.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
