Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - LXXVIII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
97
LXXVIII
Då skaparverket var nytt og alle stjer
none skein i sin fyrste herlegdom, samla
gudane seg i himmelen og song: BÅ, det
er bilætet av fullkomenskapen ! Å, det er
ei uskipla gleda!"
Men brådt var det ein som ropte: "Det
er likt til det einkvanstad er ein lekk utor
ljoskjeda og ei av stjernone er burtkomi."
Gullstrengen på harpa deira sprang, son
gen tagna, og dei ropte i rædsla: «Ja, den
burtkomne stjerna var den beste, ho var
herlegdomen for alle himlane!"
Frå den dagen leitar dei etter henne i
einom, og frå ein til hin ankar dei seg yver,
at med henne hev verdi mist si einaste frygd.
Berre midnatt i kyrraste stilla smiler
stjernone og kviskrar seg imillom: «Fåfengd
er denne leitingi! Uskipla fullkomenskap
er det alle stader!"
Rabindranath Tagore: Gitanjali. 7
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
