Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Fortellinger (1991) - Martin med Stavom
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Martin med Stavom 61
Før han visste ordet av stod han like utenfor vinduet, og da han
stjålent skottet dit så han de runde hornbrillene klemt like op mot
ruten.
Han så ikke dit mer, men han formelig følte to store, svarte
hull i nakken idet han gled nedover langs elven og nistirret på
vaden.
Var han kommet så langt så kunde han like så godt gå ut på
revet også, — nu var det galt likevel! Han prøvde å stramme sig
op og late som ingenting, men han følte sig så ubegripelig liten og
tynn i buksene.
Så kom han ut på revet. Da glemte han sig igjen.
Nei så lugom elven var! — å ja, om den var litt større skadet
ikke, — men det blev den nok. Å, som det regnet, så lunt og varmt,
vannet var nesten lunkent!
Se så, det var det han visste, — der hadde han alt en! Neimen
om han hadde tid til å sette på ny mark når det var slikt fiskebitt!
Opover sandet igjen og et drag på ny. Han glemte igjen tungen
ute i den ene munnvik og glemte å trekke pusten. Han bare ventet
på nappet for å slenge op. Der —! han rykket til — dæken — den
slapp igjen! Ny mark måtte på.
Han skalv på hånden så det gikk senere enn det skulde, og han
glemte å spytte på slik hast hadde han. Hornbrillene kjente han
ikke mer.
Der —! nei, den tok bare sløingjemarken igjen — ja, ja, den
skulde få den igjen straks, slik den var!
Han slengte uti igjen og drog litt lenger nedover. Der igjen —!
Han slengte til — — —
Å, det var bare fastnet i en bråte!
Og han som hadde visst så godt om den bråten! Riktig stått og
lurt på den når elven var klar, og spekulert på hvordan den skulde
undgåes!
Nei, for en tosk han var! Og så hadde han bare denne ene vad
og denne ene krok også! Hadde han den enda løs igjen!
Han begynte å prøve sig frem, forsiktig. Han drog vaden mot
strømmen, med strømmen, inn til sig, — nei, det hjalp ikke; —
han prøvde det samme om igjen — nei —; så prøvde han å stange
til bråten med enden av stangen, — se så, der fikk han mere av
vaden viklet inn! Han prøvde å va ut — nei, det var for dypt —
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
