Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Martin Luther
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 37 -
som Babel-kongane. Kann henda so høge herrar
turvte ikkje henta lærdom hjaa han, men han laut
tena sitt kjære Tyskland med aa segja fraa.
Johan Eck, som førde ordet paa hi sida, ropa
til han: „Her er ikkje høve til aa oVdskiftast; svar
greidt utan umsviv: vil De taka i Dykk att djesse
lærdomane, eller vil De ikkje?"
Det var den største stundi i Luthers liv. Her
skulde han vitna for all verdi. Han vaagar staa
fast. Pavar og kyrkjemøte kann taka i miss. Guds
ord og samvitet er øvste og einaste autoritet. „Vert
eg ikkje yvertydd ut or bibelen eller ved klaare
grunnar, vil eg ikkje taka noko i meg att.
Samvitet mitt er bunde i bibelordet. Det er raadlaust
aa gjera mot samvitet." Det vart eit fælt staak i
halli. Keisaren reis upp heit og harm, og slutta
møtet. Luther visste ikkje korleis han kom heim.
Men daa han kom inn i herbyrget sitt, lyfte han
hendene upp og jubla: „Eg slapp igjenom! eg slapp
igjenom! Um eg so hadde tusen hovud, vilde eg
heller missa deim alle enn taka att noko."
Reformasjonsverket var berga.
Folk plaaga han med aa helsa paa han. Sume
freista jamna striden. Luther berre lengta etter aa
faa lov aa fara heim til Wittenberg.
Han fekk full trygd av keisaren. Men paa
heimvegen attmed Eisenach sprengde nokre ryttarar fram
or skogen, reiv Luther ut or vogni og reid av med
han. Fylgje-sveinane rømde; dei trudde det var
motmennene som hekta han. Men det var alt i
hop raadlagt millom Luther og kurfyrst Fredrik:
det var tryggaste aa faa Luther vel gøymd eit bil.
Riksdagen hadde enno ikkje fellt domen yver han;
men det var visst at - han vart ikkje frikjend. Ein
maanad etterpaa ferda keisaren ut Worms-ediktet,
der han lyste Luther utlæg.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
