Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
I*á æpum við sífelt, að sæmd hans sé llest
Sem saklausum óvinum stútar þá mest.
Að trú hans var óguðleg, eflaust var satt,
— ()g oss hefði hlöskrað sú villa —
IJví hann gaf upp sæmdir og sældarlíf glatt
Með sanngjörnum jöfnuð að hvlla,
Því það setur enginn með almennings trú
Þær elskuðu guðsgjafir þannig í húf.
Að ráðalaust meinleysi, réttindum gegn
Lét rýja sig, fansl honum mæða.
Og sýndist það harðstjórn og lieimskunnar megn
Og hrekkvísi, er út þyrfti að blæða.
A niðurskurð félst hann — að norðlinga sið
Sem nauðungar-kost, en hið fvrst róna mið.
Hann las út úr sögu og sannindum óðs:
Hver siðbót við það mátti lynda,
Að alt varð svo mönnunum unnið til góðs
Að ilskan um sárt varð að binda.
Og ólvgnust heimsrevnsla hnilti því að,
Og húslestrarbækurnar kendu’ honum það.
Hann tamdi sér varfærni vísindamanns,
Frá vissreynd sem staflaust ei flækist,
Og náttúran öll varð i augunum hans
Löng ætt-vig svo framförin tækist.
A umliðnum tima — og eins þeim seni beið
Har upphafið þröskuld á vonanna leið.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
